Άστραψε και βρόντηξε ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος

 

Άστραψε και βρόντηξε στο φετινό εορτασμό των Τριών Ιεραρχών ο Σεβ. Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος, από τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σπάρτης.

Ο Μητροπολίτης Σπάρτης στο κήρυγμα του αναφέρθηκε στην αισθητή απουσία των νέων αλλά και των Καθηγητών από τον εορτασμό των Τριών Ιεραρχών, οι οποίοι είναι οι προστάτες των Γραμμάτων και της Παιδείας.

«Που είναι τα παιδιά; Δεν μπορεί να απουσιάζουν οι μαθητές, αλλά και οι γονείς από την σημερινή εορτή», επεσήμανε χαρακτηριστικά ο κ. Ευστάθιος.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Μητροπολίτης Σπάρτης σύμφωνα με πληροφορίες, χαρακτήρισε το Υπουργείο Παιδείας ως Υπουργείο Απαιδείας και Αθρησκείας.

«Που οδηγείται ο τόπος μας και η κοινωνία τελικά, όταν ακόμα και οι εκπαιδευτικοί θέτουν προϋποθέσεις για να τιμήσουν τους Τρείς Ιεράρχες;», τόνισε ο κ. Ευστάθιος.

Ο κ. Ευστάθιος δεν έκρυψε και την ενόχλησή του για την μεταφορά της εορτής, επισημαίνοντας, ότι «πρέπει να είναι εργάσιμη ημέρα ο εορτασμός, αλλιώς μεταφέρεται ή γιορτή και δεν θα πρέπει να βρέχει για να επισκεφθούν την Εκκλησία».

Επίσης ανέφερε, ότι οι Καθηγητές και οι δάσκαλοι πρέπει να είναι πρότυπα, για να σημειώσει: «Αν δεν μπορούν να είναι πρότυπα, είναι καλύτερα να σιωπούν…».

«Θα μας πουν ότι μας ευεργέτησαν οι Τούρκοι»

Ο δυναμικός ιεράρχης κ. Ευστάθιος δεν σταμάτησε μόνο εκεί, αναφέρθηκε και στα όσα έχουν δει το φώς της δημοσιότητας, όσον αφορά την ιστορία του 1821 τις τελευταίες ημέρες.

«Σύντομα θα μας πουν, ότι οι Τούρκοι μας ευεργέτησαν», ανέφερε με στεντόρεια φωνή ο Μητροπολίτης Ευστάθιος.

Τέλος, αναφέρθηκε και στην απόφαση του Υπουργείο 1/5 για τους εφημερίους, υπογραμμίζοντας, ότι «αυτό σημαίνει ότι σύντομα οι μικρές ενορίες θα έχουν πρόβλημα κάλυψης από εφημέριο».

«Το Υπουργείο με απάθεια ξεκαθάρισε στην Εκκλησία της Ελλάδος, ότι αφού τα κατάφεραν τα προηγούμενα χρόνια με τα 800 κενά ανά την Ελλάδα θα τα καταφέρουν και φέτος», πρόσθεσε χαρακτηρίστηκα κλείνοντας ο Μητροπολίτης Σπάρτης.

 

http://news24gr.blogspot.com/2011/01/blog-post_31.html

Εκαναν τα Ιμια «γκρίζα» και με τη βούλα…

 

Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ιμια, υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η κίνηση αυτή έφερε Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα ένοπλης αντιπαράθεσης.

Η συμφωνία με τους όρους απόσυρσης από τα Ιμια, η οποία έδινε στους Αμερικανούς ρόλο διαιτητή και εγγυητή στις διαφορές για το Αιγαίο, έγινε και γραπτώς μέσω επίσημης επιστολής που απέστειλε ο Κρίστοφερ προς τους Θεόδωρο Πάγκαλο και Ντενίζ Μπαϊκάλ.Η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε να γραφεί η συμφωνία με τους όρους απόσυρσης από τα Ιμια σε επίσημη επιστολή που απέστειλε ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Γουόρεν Κρίστοφερ, προς τους ομολόγους του τής Ελλάδας και της Τουρκίας, Θεόδωρο Πάγκαλο και Ντενίζ Μπαϊκάλ.

Εκαναν τα Ιμια «γκρίζα» και με τη βούλα…

Οι πανομοιότυπες επιστολές έφτασαν στην Αθήνα και την Αγκυρα στις 2 Φεβρουαρίου 1996 με τη μορφή τηλεγραφήματος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς τις αμερικανικές πρεσβείες και μεταβιβάστηκαν αμέσως στους κ. Πάγκαλο και Μπαϊκάλ από τον πρέσβη Τόμας Νάιλς και τον επιτετραμμένο Φράνσις Ρίτσαρντοουν αντίστοιχα.

Ο τότε Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος και οι ομόλογοί του Τουρκίας και ΗΠΑ Ντενίζ Μπαϊκάλ και Γουόρεν Κρίστοφερ.

 

Ο κ. Νάιλς παρέδωσε την πραγματική επιστολή (original hard copy) στον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών στη διάρκεια συνάντησης που είχαν στις 6 Φεβρουαρίου 1996, στις 09:39 το πρωί. Σύμφωνα με διπλωματική πηγή ο κ. Πάγκαλος έδειξε να ενοχλείται προφανώς επειδή αντιλήφθηκε πως η Ουάσιγκτον επιβλήθηκε σε ρόλο διαιτητή και εγγυητή στις διαφορές για το Αιγαίο.

Ο Αμερικανός πρέσβης έγραψε σε σχετικό τηλεγράφημα: «Εδωσα στον Πάγκαλο την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών Κρίστοφερ. Τη διάβασε χωρίς σχόλια και είπε ότι θα απαντήσει το συντομότερο δυνατόν» (1). Η διπλωματική πηγή εξήγησε στο «Εθνος της Κυριακής» ότι η επιβεβαίωση της συμφωνίας με επίσημο γράμμα του επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν ιδέα του αρχηγού της αμερικανικής διαπραγματευτικής ομάδας, μακαρίτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο οποίος εξέφρασε φόβους ότι κάποια από τις δύο χώρες θα μπορούσε να υποχωρήσει από τα συμφωνηθέντα με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέας κρίσης, η οποία θα οδηγούσε σε ελληνοτουρκικό πόλεμο και διάλυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.

Στην επιστολή προς τους ομολόγους του, ο κ. Κρίστοφερ γράφει ανάμεσα στα άλλα και τα εξής: (2) (2). «Οι διαβεβαιώσεις που μας προσέφεραν η Ελλάδα και η Τουρκία ότι θα απομάκρυναν τα πλοία, το (στρατιωτικό) προσωπικό και τις σημαίες -με έναν αλληλοδιαδοχικό και συντονισμένο τρόπο- επέτρεψε σε κάθε πλευρά να υποχωρήσει από το χείλος (του πολέμου) με αξιοπρέπεια. Η κυβέρνηση της (άλλης χώρας) μας έχει διαβεβαιώσει ότι δεν θα τοποθετήσει τη σημαία της ή οπλισμένο προσωπικό της στις νησίδες ούτε θα τοποθετήσει πλοία κοντά στις νησίδες.

Μεγάλη βαρύτητα
Προσδίδουμε μεγάλη βαρύτητα σε αυτή τη διαβεβαίωση από έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ.

Προσδίδουμε εξίσου μεγάλη βαρύτητα στις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησής σας ως προς τα ίδια, και το έχουμε διαβιβάσει προφορικά και γραπτώς στην κυβέρνηση της (άλλης χώρας)». Το περιεχόμενο της επιστολής, που κρατήθηκε μυστική, περιλαμβάνεται σε τηλεγράφημα προς την αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας που υπογράφει η αντικαταστάτης του κ. Κρίστοφερ, μετέπειτα υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ, και το οποίο εστάλη στις 22 Μαΐου 1999 (ώρα 05.49) με τίτλο: «Το επεισόδιο στα Ιμια/Καρντάκτο 1996: Οι όροι απόσυρσης».

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο λόγος για τον οποίο διατάχθηκε έρευνα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τους όρους αποχώρησης από τα Ιμια οφειλόταν σε διχογνωμία που παρατηρήθηκε μεταξύ των στελεχών της Διεύθυνσης Ευρωπαϊκών Υποθέσεων (EUR) για το περιεχόμενο της ελληνοτουρκικής συμφωνίας. Ετσι, η κ. Ολμπράιτ ζήτησε να ερευνηθούν τα αρχεία της EUR.

Παράλληλα ζήτησε «να φρεσκάρουν τη μνήμη τους» και όσοι συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις. Αποτέλεσμα της έρευνας ήταν η ανεύρεση της επιστολής του κ. Κρίστοφερ προς τους κ. Πάγκαλο και Μπαϊκάλ που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΧΟΛΜΠΡΟΥΚ
Υπό την εποπτεία του 6ου Στόλου η αποχώρηση

Ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ επέβαλε στην Αθήνα και την Αγκυρα τη διαδικασία απόσυρσης από τα Ιμια, η οποία προέβλεπε την παρακολούθηση της επιχείρησης από αμερικανικά αεροπλάνα και ελικόπτερα του 6ου Στόλου. Η συμφωνία παραβιάστηκε από την Αγκυρα, η οποία όμως προσπάθησε να επιρρίψει τις ευθύνες στην ελληνική πλευρά. Σε εμπιστευτικό τηλεγράφημα που παραδόθηκε κατόπιν απανωτών εφέσεων σε ερευνητές στην Ουάσιγκτον και τη Φιλαδέλφεια λίγες ημέρες μετά τα περασμένα Χριστούγεννα, η αμερικανική πρεσβεία περιγράφει τη συνομιλία του επιτετραμμένου της με τον Ονούρ Οϊμέν, ο οποίος παρουσιάζεται ως να μην έχει ιδέα για την επιβεβαίωση της αποχώρησης από τους Αμερικανούς: (5) «Ο Οϊμέν τηλεφώνησε στον επιτετραμμένο στις 2 Φεβρουαρίου για να ζητήσει διευκρίνιση της πληροφορίας που έλαβε από την τουρκική πρεσβεία της Ουάσιγκτον σύμφωνα με την οποία η αμερικανική κυβέρνηση «είναι δυσαρεστημένη» επειδή η Τουρκία αρνήθηκε να δώσει άδεια να πετάξουν τα αμερικανικά αεροπλάνα για να παρακολουθούν την απόσυρση από τα Καρντάκ.

Ο Οϊμέν είπε ότι έλεγξε με τις Ενοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό του υπουργείου του και δεν βρήκε καμία αναφορά ότι η αμερικανική κυβέρνηση ζήτησε τέτοια άδεια». Στη συνέχεια σημειώνεται ότι ο Οϊμέν ήταν βέβαιος πως οι Αμερικανοί δεν υπέβαλαν αίτημα για να επιτραπούν πτήσεις που θα έ­λεγχαν την αποχώρηση των δυνάμεων από τα Ιμια και ότι η Τουρκία δεν απέρριψε το αίτημα. (Ο Οϊμέν) υπέθεσε ότι «πιθανότατα οι Ελληνες αρνήθηκαν άδεια για τις αμερικανικές υπερπτήσεις». Ο κ. Ρίτσαρντοουν καταλήγει γράφοντας τα εξής: 4. (Εμπιστευτικό) Σχόλιο: «Εκτός από την επιθυμία «αποσαφήνισης αυτού του σημείου» και διαβεβαίωσης της αμερικανικής κυβέρνησης σχετικά με τη διάθεση της κυβέρνησής του να συνεργασθεί με εμάς, ο Οϊμέν προσπαθεί φυσικά να κάνει επίδειξη δύναμης στην Αθήνα.

Θα προσπαθήσουμε να αποθαρρύνουμε κάτι τέτοιο: στην περίπτωση αυτή, εάν οι Ελληνες αρνήθηκαν πράγματι να χορηγήσουν άδεια πτήσεων πάνω από τη χώρα, οι Τούρκοι δεν χρειάζεται να το γνωρίζουν. Αλλά, εάν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση στην ιστορία αυτή, θα θέλαμε να μπορέσουμε να την αναφέρουμε στον Οϊμέν». Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά την τουρκική άρνηση οι Αμερικανοί παρακολούθησαν με δικά τους μέσα τη διαδικασία της απόσυρσης, που ξεκίνησε στις 7 το πρωί (ώρα Ελλάδος) και ολοκληρώθηκε τρεις ώρες αργότερα. Στις 10 π.μ. (3 το πρωί ώρα Ουάσιγκτον), ο Χόλμπρουκ αναχώρησε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αφού στο μεταξύ είχε λάβει μήνυμα από το αμερικανικό Πεντάγωνο υπογεγραμμένο από τον στρατηγό Σαλικασβίλι ότι οι στρατιώτες, οι σημαίες και τα πλοία αποχώρησαν ειρηνικά…

Πήραν φόρα οι Τούρκοι και για την Καλόλιμνο
Η συμφωνία που επέτυχε ο Χόλμπρουκ, και με την οποία αμφισβητήθηκε επίσημα το καθεστώς των συγκεκριμένων βραχονησίδων, περιείχε ακόμα έναν όρο, εκτός της ταυτόχρονης αποχώρησης των πλοίων, των στρατιωτικών αγημάτων και των σημαιών της Ελλάδας και της Τουρκίας: προέβλεπε και τη μη επιστροφή των στρατών, των σημαιών και των πλοίων επί και πλησίον των βραχονησίδων, καθιστώντας τα Ιμια «γκρίζα περιοχή». Μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση υπό την πίεση της Αγκυρας ένιωσε την ανάγκη επισημοποίησης και επαναβεβαίωσης της συμφωνίας όταν τέθηκε σε κίνδυνο η ελληνικότητα της Καλολίμνου, την οποία η Τουρκία έθεσε ως δεύτερο πιθανό στόχο για «γκριζοποίηση» με τη δικαιολογία ότι το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Αμυνας απέστειλε Ελληνες στρατιώτες στο νησί.

Απόβαση ελληνικών δυνάμεων. Στις 7 Φεβρουαρίου 1996, στις 5:19 μ.μ., η αμερικανική πρεσβεία απέστειλε προς τον υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον το ακόλουθο τηλεγράφημα:

«Θέμα: Πληροφορίες περί απόβασης ελληνικών στρατευμάτων στην Καλόλιμνο

1. Διαβάθμιση από αναπληρωτή επικεφαλής αποστολής Τόμας Μίλερ…

2. Το παρόν μήνυμα απαιτεί την ανάληψη ενεργειών.

3. (Εμπιστευτικό) Απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με πληροφορίες περί παρουσίας ελληνικών στρατευμάτων στη νησίδα της Καλολίμνου κοντά στα Ιμια/Καρντάκ, το υπουργείο Εξωτερικών και το ελληνικό Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας είπαν ότι μόνον η νησίδα των Ιμίων καλύπτεται από τη συμφωνία απεμπλοκής που επιτεύχθηκε με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ στις 30-31 Ιανουαρίου.

4. (Εμπιστευτικό) Ετσι, κατά την άποψή τους, η παρακείμενη νησίδα της Καλολίμνου δεν υπάγεται στη συμφωνία, και δεν επιβεβαιώνουν ούτε διαψεύδουν την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων (ή άλλων προσώπων) στην Καλόλιμνο (ή σε άλλα νησιά/νησίδες του Αιγαίου). Επισημαίνουμε ότι τουλάχιστον μια είδηση στον Τύπο της 7ης Φεβρουαρίου αναφέρει ότι τοποθετήθηκαν Ελληνες στρατιώτες σε νησίδες κοντά στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία στο Αιγαίο, όμως μέχρι τώρα δεν μπορέσαμε να επιβεβαιώσουμε την είδηση αυτή.

5. (Εμπιστευτικό) Σχόλιο και αίτημα ανάληψης ενεργειών: Η πρεσβεία ενεργεί θεωρώντας ότι η συμφωνία περί επανόδου στο προηγούμενο καθεστώς καλύπτει μόνον τα Ιμια/Καρντάκ και όχι άλλα γειτονικά νησιά/νησίδες. Θα εκτιμούσαμε την επιβεβαίωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι η αντίληψή μας αυτή είναι ορθή. Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για την απόκτηση περισσότερων πληροφοριών όσον αφορά την ενδεχόμενη αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στις νησίδες κοντά στα Ιμια/Καρντάκ ή σε άλλα σημεία κατά μήκος των θαλάσσιων συνόρων Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο. Υπογραφή: Νάιλς».

Η απάντηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έφτασε με τηλεγράφημα που απέστειλε ο υπουργός των Εξωτερικών με την υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού, Στρόουμπ Τάλμποτ, στον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα στις 8 Φεβρουαρίου 1996, στις 2.25 το πρωί. Το τηλεγράφημα διαφωτίζει πλήρως για το περιεχόμενο της ελληνοτουρκικής συμφωνίας που πέτυχε ο Χόλμπρουκ και αποδέχθηκαν οι Ελληνες και οι Τούρκοι. Αναφέρονται τα εξής:

«1. Διαβάθμιση από Κέρι Κάβανο, διευθυντή Υποθέσεων Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

2. (Εμπιστευτικό) Το ακόλουθο σημείωμα διαβιβάσθηκε στον υπουργό Εξωτερικών στις 7 Φεβρουαρίου:

Η κατάσταση παραμένει τεταμένη στο Αιγαίο.

Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν στην πρεσβεία μας ότι η Ελλάδα τοποθέτησε κάποιες στρατιωτικές δυνάμεις στη νήσο Καλόλιμνο (ένα ελληνικό νησί κοντά στα Ιμια/Καρντάκ), παραβιάζοντας τη συμφωνία που επέτρεψε στις δύο πλευρές να υποχωρήσουν από το χείλος της σύγκρουσης.

Η συγκεκριμένη ενέργεια δεν παραβιάζει τη συμφωνία για την ταυτόχρονη απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών από τα Ιμια, την αποχώρηση των πολεμικών σκαφών και τη μη επιστροφή τους. Εγείραμε τους τουρκικούς προβληματισμούς στην ελληνική πρεσβεία, τονίζοντας τη σημασία της επίδειξης της μεγαλύτερης δυνατής σύνεσης στη χρήση στρατιωτικών δυνάμεων και από τις δύο πλευρές κατά τη διάρκεια της ευαίσθητης αυτής περιόδου.

Καταστήσαμε σαφές ότι δεν αμφισβητούμε το δικαίωμά τους να αναπτύξουν αυτά τα στρατεύματα, αλλά ανησυχούμε για το γεγονός ότι τέτοιου είδους ενέργειες είναι δυνατόν να παρερμηνευθούν και να προκαλέσουν αντιδράσεις στην Αγκυρα. Ο πρέσβης Τσίλας μεταβίβασε το μήνυμα αυτό στον υπουργό Εξωτερικών Πάγκαλο και στον υπουργό Αμυνας Αρσένη. Παραπονέθηκαν ότι επρόκειτο για ανάπτυξη ελληνικών δυνάμεων σε ελληνικό έδαφος και ότι δεν ήταν θέμα προς συζήτηση. Υπογραφή: Τάλμποτ»…

Αθήνα – Ουάσιγκτον – Αγκυρα
Τα πέντε αποκαλυπτικά τηλεγραφήματα

1. Τηλεγράφημα από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα προς τον υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον. Ημερομηνία: 6 Φεβρουαρίου 1996, Ωρα: 09:39. Ενημέρωση: Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αγκυρα. Θέμα: Συνάντηση με τον υπ. Εξωτερικών Πάγκαλο. Επίσκεψη Χόλμπρουκ. Πιθανή επίσκεψη Σημίτη/Πάγκαλου στην Ουάσιγκτον.

2.  Τηλεγράφημα από την υπουργό Εξωτερικών Ολμπράιτ προς την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Ημερομηνία: 22 Μαΐου 1999, Ωρα: 05.49. Ενημέρωση: Πρεσβείες των ΗΠΑ στην Αγκυρα και τη Λευκωσία. Θέμα: «Το επεισόδιο στα Ιμια/Καρντάκ το 1996: Οι όροι απόσυρσης».

3 .Τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας της Αθήνας προς τον υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον. Ημερομηνία: 7 Φεβρουαρίου 1996, Ωρα: 17:19. Ενημέρωση: Υπουργείο Αμυνας Ουάσιγκτον, Γενικό Επιτελείο Στρατού, Ουάσιγκτον. Θέμα: Πληροφορίες περί απόβασης ελληνικών στρατευμάτων στην Καλόλιμνο.

4. Τηλεγράφημα από τον υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον προς την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Ημερομηνία: 8 Φεβρουαρίου 1996, Ωρα: 2.25 το πρωί.

5. Τηλεγράφημα από την αμερικανική πρεσβεία στην Αγκυρα προς τον υπουργό Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον. Ημερομηνία: 2 Φεβρουαρίου 1996, Ωρα: 5.16 π.μ.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=52804951

ΓΟΡΤΥΝΙΑ – Γευγελή

 

Gordynia or Gortynia or Gortynion was a settlement in ancient Macedonia, in south Axios valley, North-East of Bottiaea, in Lower Paionia. Ptolemy places Gordenia, Γορδηνία, in his list of cities in Emathia, after Idomenae and before Edessa. Plinius (HN 4.34) gives the name in plural, Gordyniae. Stephanus of Byzantium calls it Gordynia and its ethnic noun Gordyniates. In Thucydides (2.100) Gortynia and Atalanta came to terms with the Thracian army of Sitalces, out of regard for Amyntas the son of Philip, the brother of Perdiccas II, who accompanied the expedition.

Hammond places Gortynion near to Axioupoli. M.B. Hatzopoulos, near to Vardarski Rid. Hammond relates the name with Cretan Gortys and the Bottiaeans who came from Crete. Photis Petsas, to Gordias, a Brygian/Phrygian name.

http://en.wikipedia.org/wiki/Main_Page

 

 

Η ΧΩΡΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι η Μακεδονία διακρίνονταν σε δυο μεγάλα γεωγραφικά διαμερίσμστα, την άνω και κάτω Μακεδονία. Ο Ξενοφώντας (Ελληνικά Ε) αναφέρει ότι η μεγαλύτερη πόλη της Μακεδονίας ήταν η Πέλλα και ο Ηρόδοτος ονομάζει Μακεδονία την πέρα της Πρασιάδας λίμνης και του Δυσώδους όρους χώρα (Ε 18) που ορίζεται προς Ν. από τον Πηνειό και τον Όλυμπο (Ζ 173). Ο ίδιος λέει επίσης ότι οι κάτοικοι της λέγονται Μακεδόνες (Ε 18), καθώς και ότι αφενός οι Δωριείς πήγαν από τη Φθιώτιδα, την Όσσα και τον Όλυμπο στην Πίνδο(Α 56) και εκεί ονομάστηκαν «Μακεδνόν έθνος» και μετά, λόγω του ότι ένα άλλο φύλο των Δωριέων κατέβηκε στην Πελοπόννησο (Σπαρτιάτες, Κορίνθιοι κ.α.), το όλο έθνος ονομάστηκε «Δωρικό τε και Μακεδνόν έθνος» (Α 56, Η 43).

Πρωτεύουσα των Μακεδόνων ήταν αρχικά η Έδεσα, αφού ο Περδίκκας , 7ος αι. π.Χ., ίδρυσε άλλη στις Αιγές (= η Βεργίνα, σύμφωνα με τον Ανδρόνικο). Από εκεί τον 5ο αι. π.Χ. μεταφέρθηκε από τον Αρχέλαο στην Πέλλα.

Ο Σκύλακας (Ελλάδος Περιήγησις), σχετικά με τη χώρα των Μακεδόνων, αναφέρει: «Από δε Πηνετού ποταμού Μακεδόνες εισίν έθνος και κόλπος Θερμαίος. Πρώτη πόλις Μακεδονίας Ηράκλειον, Δίον, Πύδνα πόλις Ελληνίς. Μεθώνη πόλις Ελληνίς και Αλιάκμων ποταμός, Αλωρός πόλις και ποταμός Λυδίας, Πέλλα πόλις και βασίλειον εν αυτή και ανάπλους εις αυτήν ανά τον Λυδίαν. Άξιος ποταμός, Εχέδωρος ποταμός, Θέρμη πόλις. Αίνεια Ελληνίς, Παλλήνη άκρα μακρά εις το πέλαγος ανατείνουσα, και πόλεις αίδε εν τη Παλλήνη Ελληνίδες. Ποτίδαια εν τω μέσω το ισθμόν εμφράττουσα, Μένδη, Άφυτις, Θραμβηϊς, Σκιώνη, Κανάστραιον της παλλήνης ιερόν ακρωτήριον. (Σκύλακας, Περίπλους- περί Μακεδονίας)

Επαρχίες της Μακεδονίας : Αλμωπία, Βισαλτία, Βοτιαία, Ελιμία, Εορδαία, Ηδωνίς, Ημαθία, Κρηστωνία, Λύγκηστίς, Μυγδονία, Οδομαντική, Ορεστειάς, Παιονία, Πελαγονία, Πιερία, Σιντική, Χαλκιδική.

Πόλεις : Αιγαί, Πέλλα, Βεργίνα, Ορεστίς, Άργος Ορεστικόν, Ηράκλεια, Δίον, Θεσσαλονίκη, Αμφίπολις, Φίλιπποι, Μεθώνη, Πύδνα, Αντιγόνεια, Γαρησκός, Όλυνθος, Αιανή, Εράτυρα, Γορτυνία, Αταλάντη, Ειδομένη, ΓΟΡΤΥΝΙΑ, Άρνισσα, Απολλωνία κ. α.

Όρη: Όλυμπος, Άσκιον, Βέρμιον, Βερνόν,Βόιον, Βόρας, Βαρνούς, Κερκίνη, Μεσσάπιον, Πιέρια όροι κ.α.

Ποταμοί : Αλιάκμων, Αξιός, Στρυμών, Νέστος, Λουδίας, Εριγών κ.α.

Λίμνες: Βρυγιής, Βεγορίτις, Κήλητρον

http://www.youtube.com/user/Florinamak

Apollo Epicurius: The Rapture of the Sculptures.

ΑΠΟ:http://www.youtube.com/user/dionisosb

 

The temple of Apollo Epikourios

 

The temple of Apollo Epikourios, one of the most important and most imposing temples of antiquity, stands in the bare and rocky landscape of Bassae. It is unique in the history of ancient Greek architecture because it combines a variety of novel ideas both in its external appearance and in its internal arrangements. Indeed, Pausanias considered it to be among the finest temples of the Peloponnese in terms of sheer beauty and harmony, second only to that of Tegea (8, 41, 8). The building is dated to 420-400 BC and is believed to be the work of Iktinos, who succeeded in combining masterfully several Archaic features imposed by the conservative tradition of the Arcadians with the characteristics of the new Classical style. The surviving temple is not the first one to have been constructed on the site. The earliest temple of Apollo erected in the late seventh century BC, possibly at the same location, was rebuilt at least twice in approximately 600 and 500 BC. Many architectural features from these two phases survive, including a large terracotta acroterion with ornate painted decoration, roof-tiles and antefixes.

The Classical temple was raised on bedrock, on a specially built terrace. Like several other temples in Arcadia, it is orientated east-west instead of the usual north-south, possibly because of local tradition. The building is of local grey limestone, with parts of the roof, the capitals of the cella and the sculptural decoration being of marble. This is the only known temple of antiquity to combine three architectural orders. It is Doric, peripteral, distyle in antis, with pronaos, cella, adyton and opisthodomos. The temple has six columns on the short sides and fifteen on the long sides, instead of the period’s usual ratio of 6:13, which gave it the characteristic elongated shape of Archaic temples. Inside the cella, on either side was a series of five Ionic half-columns engaged in buttresses, which projected from the sidewalls dividing the space into niches. The last pair of half-columns divided the cella diagonally, not at right angles like the others. Between them stood a single column. Its capital, recorded in the drawings of the first modern travellers, is the earliest known example of a Corinthian capital in the history of Greek architecture (fragments of the capital are now in the National Archaeological Museum). According to one theory this column was in fact an aniconic representation of the deity in accordance with the earliest Arcadian traditions, while another theory suggests that the fifth pair of half-columns, which stood on either side of this one, was also Corinthian. The cult statue of Apollo was inside the adyton, which was located behind the Corinthian column. A door on the east wall led to the pteron, on the outside. The two-sloped roof had marble tiles of Corinthian type.

A Doric frieze of undecorated metopes and triglyphs ran along the outer fa?ades. Only the inner metopes of the short sides were decorated: those on the pronaos had depictions of Apollo’s return to Olympus and those on the opisthodomos contained the rapture of the daughters of the Messenian king Leukippos by the Dioskouroi. The pediments may have been undecorated. The temple’s main decorative feature was the marble Ionic frieze supported by the Ionic half-columns of the cella. This frieze was thirty-one metres long and consisted of twenty-three marble slabs, of which twelve depicted battles between Greeks and Amazons and the remaining eleven showed battles between Lapiths and Centaurs. The frieze was unearthed by foreign antiquaries in 1812 and sold to the British Museum in 1815. It may have been the work of Paionios, who also executed the celebrated statue of Nike at Olympia.

The temple remained in use into the Hellenistic and Roman periods, its roof being repaired several times. After the building was abandoned, the decaying roof caved in causing extensive damage, further aggravated by human intervention with the removal of the metal clasps used in its construction. The temple, identified in 1765 by French architect J. Bocher, was first explored by a group of antiquaries in 1812. In 1902-6, the Greek Archaeological Society excavated and restored parts of the temple. In 1975 the newly founded Committee for the Conservation of the Temple of Apollo Epikourios launched a program for the monument’s conservation and restoration. The Committee was reformed in 1982 and the Ministry of Culture has been overseeing the difficult task of restoring the monument ever since. A shelter, which will be removed at the end of the works, was erected in 1987 to protect the temple against the region’s extreme weather conditions.

 

Author

Olympia Vikatou, archaeologist

 

http://odysseus.culture.gr/h/2/eh251.jsp?obj_id=1142

Επιστολή γηγενών Μακεδόνων στον ΟΗΕ

31.1.11

 

 

Εμείς οι Μακεδόνες προφυλάσσοντας την αξιοπρέπειά μας
και σεβόμενοι την Ελληνική καταγωγή μας και την Ελληνική πολιτιστική κληρονομιά μας

Δηλώνουμε ότι

 

1. Είμαστε γηγενείς κάτοικοι του γεωγραφικού χώρου, από τις λίμνες των Πρεσπών έως τον ποταμό Νέστο, ανατολικά της οροσειράς της Πίνδου, και από το όρος Όλυμπος έως το όρος Όρβηλος, και είμαστε Έλληνες λόγω όμαιμου, ομόθρησκου, ομόγλωσσου και ομότροπου, όπως αναφέρουν όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς.

· Έγγραφο 1: «Τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας»

· Έγγραφο 2: «Η ταυτότητα των Μακεδόνων μέσα από τα αρχαία κείμενα»
 

2. Αυτοπροσδιοριστήκαμε ως Μακεδόνες, εδώ και χιλιάδες χρόνια, από το όνομα του Μακεδόνα, υιού του μέγιστου Θεού των αρχαίων Ελλήνων του Δία και της Θυίας, αδελφού του Μάγνητα και ανιψιού του Έλληνα, και ονομάσαμε Μακεδονία την περιοχή που κατοικούμε. Η λέξεις Μακεδόνας και Μακεδονία προέρχονται από την Ελληνική λέξη “μάκος” που σημαίνει μακρύς- υψηλός.

· Έγγραφο 3: «Μυθολογική παράδοση των αρχαίων Ελλήνων»

3. Από τότε μέχρι σήμερα ζούμε συνεχώς στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας και, διατηρώντας την ιδιαίτερη Μακεδονική μας ταυτότητα, συμμετέχουμε ενεργά σε κάθε φάση της Ελληνικής ιστορίας, μαζί με τους Θρακιώτες, Ηπειρώτες, Θεσσαλούς, Κρητικούς και όλους τους άλλους Έλληνες.

· Έγγραφο 4: «Η συνεχής παρουσία των Μακεδόνων στην Ελληνική ιστορία»

4. Ως γηγενείς κάτοικοι του γεωγραφικού χώρου της ιστορικής Μακεδονίας, ως γηγενείς Μακεδόνες, με βάση την ελεύθερη βούλησή μας και την διακήρυξη των δικαιωμάτων των γηγενών πληθυσμών του ΟΗΕ (άρθρα 3, 6, 8, 9, 11, 12, 13, 15, 19, 26, 33, 42), έχουμε Ελληνική καταγωγή και εθνικότητα. Λίγοι από εμάς, ομιλούν, παράλληλα με τα Ελληνικά, και ένα Σλαβoφανές τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, που το ονομάζουμε “Εντόπικα”. Το μίλησαν λόγω συγκεκριμένων ιστορικών καταστάσεων της περιοχής τους και δεν σημαίνει ότι χάσανε την Ελληνικότητά τους.
 

· Έγγραφο 5: «Το σλαβοφανές τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, τα ”Eντόπικα”»
 

5. Δεν δεχόμαστε να παραχωρήσουμε το προγονικό μας όνομα “Μακεδόνας” και την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητά μας στον πολυεθνικό πληθυσμό της Π.Γ.Δ.Μ. Η Π.Γ.Δ.Μ αποτελείται επίσημα από είκοσι μία (21) εθνότητες με κυρίαρχες αυτές των Σλάβων και των Αλβανών.
 

· Έγγραφο 6: «Επίσημες απογραφές του πληθυσμού της περιοχής των Σκοπίων»
 

· Έγγραφο 7: «Η ταυτότητα των Σλάβων της Π.Γ.Δ.Μ.»
 

6. Δεν δεχόμαστε να ονομαστεί “Μακεδονία” η περιοχή των Σκοπίων, για να εξυπηρετήσουμε τα επεκτατικά σχέδια των κυβερνήσεων της Π.Γ.Δ.Μ. εις βάρος της Ελλάδος. Η περιοχή των Σκοπίων ποτέ δεν περιλαμβανόταν μέσα στα όρια της ιστορικής Μακεδονίας, μέσα στα όρια της οποίας κατοικούμε ανέκαθεν εμείς οι Μακεδόνες.
 

 

· Έγγραφο 1: «Τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας»

· Έγγραφο 8: «Φωτογραφίες αξιωματούχων της Π.Γ.Δ.Μ μπροστά σε χάρτη της “Μεγάλης Μακεδονίας”»
 

7. Δεν νομιμοποιούμε κανέναν πολιτικό της Ελλάδος να παραχωρήσει το όνομά μας “Μακεδόνας” στον Σλαβικό πληθυσμό της Π.Γ.Δ.Μ. αποδεχόμενος σύνθετο όνομα ή γεωγραφικό προσδιορισμό που θα περιέχει τον όρο “Μακεδονία” ή παράγωγό του στην οριστική ονομασία της Π.Γ.Δ.Μ. Οι Έλληνες πολιτικοί δεσμεύονται από την απόφαση της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών της 13/04/1992 στην Αθήνα, υπό την προεδρία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σε αυτήν αποφασίσθηκε να μην δεχθούμε να περιλαμβάνεται το όνομα “Μακεδονία” ή παράγωγά του στην οριστική ονομασία της Π.Γ.Δ.Μ. Η απόφαση αυτή ανταποκρίνεται πλήρως στην θέληση του Ελληνικού λαού και μπορεί να αλλάξει μόνον με Δημοψήφισμα, το οποίο είναι η δημοκρατικότερη λύση για ένα τόσο σημαντικό θέμα.
 

 

· Έγγραφο 7: «Η ταυτότητα των Σλάβων της Π.Γ.Δ.Μ.»

Ζητούμε
 

1. Να σεβαστείτε τον αυτοπροσδιορισμό μας ως Μακεδόνων, εδώ και χιλιάδες χρόνια.
 

2. Να σεβαστείτε την Μακεδονική ιστορική και πολιτιστική μας ταυτότητα, μέσα στα πλαίσια του Ελληνικού πολιτισμού.

3. Nα εμποδίσετε την ιστορική και πολιτιστική λεηλασία που υφιστάμεθα, ως γηγενής πληθυσμός Μακεδόνων Ελλήνων, από την κρατική προπαγάνδα της ΠΓΔΜ. Αυτή η προπαγάνδα οικειοποιείται το όνομά μας και την Ελληνική ιστορική και πολιτιστική μας κληρονομιά για να Σλαβοποιήσει μέρος της Ελληνικής ιστορίας και να αποσπάσει Ελληνικά εδάφη.

· Έγγραφο 8: «Φωτογραφίες αξιωματούχων της Π.Γ.Δ.Μ μπροστά σε χάρτη της “Μεγάλης Μακεδονίας”»

4. Να προστατέψετε τα ανθρώπινα δικαιώματα του γηγενούς πληθυσμού Μακεδόνων Ελλήνων που κατοικούν μέχρι σήμερα στις νότιες περιοχές της Π.Γ.Δ.Μ. Ειδικότερα, να τους βοηθήσετε να αποκτήσουν το δικαίωμα α) δήλωσης της Ελληνικής εθνικής καταγωγής τους στις απογραφές του πληθυσμού, και β) της ελεύθερης άσκησης των θρησκευτικών τους καθηκόντων σε Εκκλησίες αναγνωρισμένες από τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία.

· Έγγραφο 6: «Επίσημες απογραφές πληθυσμού στην περιοχή της Π.Γ.Δ.Μ.»

· Έγγραφο 9: «Εκκλησιαστικά προβλήματα στην Π.Γ.Δ.Μ.»

5. Να μην επιτρέψετε να μετατραπεί ο γεωγραφικά προσδιοριστικός όρος “Μακεδόνας” σε εθνολογικό προσδιορισμό του Σλαβικού πληθυσμού της Π.Γ.Δ.Μ. Αυτός ο πληθυσμός, ο οποίος είναι η πλειοψηφία στην Π.Γ.Δ.Μ., μιλά Σλαβικά (μπορούν εύκολα να τους καταλαβαίνουν όλοι οι Σλαβικοί λαοί, Βούλγαροι, Σέρβοι, Κροάτες, Ρώσοι κλπ), και γράφει με το Kυριλλικό αλφάβητο, που είναι χαρακτηριστικό των Σλαβικών γλωσσών. Πρέπει να είναι υπερήφανοι που είναι Σλάβοι και κατοικούν στην περιοχή που μέχρι το 1944 ονομαζόταν Βαρδαρία. Στο τμήμα ιστορίας του πανεπιστημίου των Σκοπίων διδάσκονται ότι οι Σλάβοι προγονοί τους εμφανίσθηκαν στην Βαλκανική χερσόνησο μετά το 600 μ.Χ. (Έγγραφο 7: «Η ταυτότητα των Σλάβων της Π.ΓΔ.Μ.»). Αυτό σημαίνει ότι εμφανίστηκαν 900 έτη μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Γ’ του Μέγα (356-323 π.Χ.), Βασιλιά της Μακεδονίας και Αρχιστράτηγου των Ελλήνων εναντίον των Περσών, και είναι αδύνατη οποιαδήποτε φυλετική συγγένεια με εμάς τους Μακεδόνες, που κατοικούμε ανέκαθεν στον γεωγραφικό χώρο της ιστορικής Μακεδονίας.

6. Να μην πιέζετε τους Έλληνες πολιτικούς να αποδεχτούν τον όρο “Μακεδονία”, στην οριστική ονομασία του πολυεθνικού κράτους της Π.Γ.Δ.Μ., μέσω των ιστορικά απαράδεκτων και προσβλητικών για εμάς προτάσεων του εκάστοτε ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ. Η περιοχή της Π.Γ.Δ.Μ. βρίσκεται στα κεντρικά Βαλκάνια και διαρρέεται από τον ποταμό Βαρδάρη. Αυτή η περιοχή, το 1944, εντελώς αυθαίρετα και ανιστόρητα, μετονομάσθηκε από Βαρδαρία σε Μακεδονία, για πολιτικούς και επεκτατικούς λόγους από τον Κομουνιστή ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας Τίτο. (Έγγραφο 10: «Έγγραφο του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Edward Stettinius, 26 Δεκεμβρίου1944»). Όλοι γνωρίζουμε ότι τα σωστότερα ονόματα για την οριστική ονομασία του νέου αυτού πολυεθνικού κράτους είναι “Κεντροβαλκανική Δημοκρατία” ή “Δημοκρατία του Βαρδάρη”.

7. Να υπενθυμίσετε σε όλα τα κράτη μέλη σας ότι αυτό το νέο πολυεθνικό κράτος είναι αναγνωρισμένο επίσημα από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) με το προσωρινό όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (Π.Γ.Δ.Μ.) και να τους προτρέψετε να σεβαστούν αυτήν την απόφαση για να διατηρήσετε το κύρος και την αξιοπιστία του ΟΗΕ ως κορυφαίου διεθνούς οργανισμού. Όποιος χρησιμοποιεί το όνομα “Μακεδονία” για το όνομα της Π.Γ.Δ.Μ. παραβιάζει την διεθνή νομιμότητα και δεν σέβεται την ιστορική αλήθεια. Αυτό προκαλεί αγανάκτηση στο σύνολο των Ελλήνων, και ιδιαίτερα σε εμάς τους Μακεδόνες, επίσης, προκαλεί αγανάκτηση σε όλους τους ανθρώπους, σε όλον τον κόσμο, που γνωρίζουν ιστορία και δεν έχουν πολιτικές σκοπιμότητες.

· Έγγραφο 11: «Επιστολή του Καθηγητή αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Berkeley (ΗΠΑ), Stephen Miller στο περιοδικό “Αρχαιολογία” των Η.Π.Α.»

· Έγγραφο 12: «Επιστολή 370 καθηγητών Πανεπιστημίου από όλον τον κόσμο προς τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. κ. Barack Obama»

Προσκαλούμε

Τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κ. Ban Ki Moun, τον ειδικό διαμεσολαβητή κ. Matthew Nimitz, τον προϊστάμενο οιασδήποτε αρμόδιας υπηρεσίας σας ή οποιονδήποτε άλλον εκπρόσωπό σας, να τον φιλοξενήσουμε και να τον ξεναγήσουμε στoυς παρακάτω αρχαιολογικούς χώρους, για να διαπιστώσετε την Ελληνικότητα και την συνέχεια των αρχαίων και των σημερινών πραγματικών Μακεδόνων:

· Στον αρχαιολογικό χώρο των αρχαίων Αιγών (πρώτης πρωτεύουσας του Μακεδονικού Βασιλείου),

· Στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Πέλλας (δεύτερης και τελευταίας πρωτεύουσας του Μακεδονικού Βασιλείου),

· Στον αρχαιολογικό χώρο του Δίου (ιερή πόλη των αρχαίων Μακεδόνων στους πρόποδες του όρους Όλυμπος, κατοικία των δώδεκα Θεών των αρχαίων Ελλήνων),

· Στον αρχαιολογικό χώρο της Αιανής Κοζάνης στην Άνω Μακεδονία (κοιτίδα των Μακεδόνων),

· Στους Μακεδονικούς τάφους των Δήμων Πέλλας, Νάουσσας, Βέρροιας και άλλων περιοχών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας της Ελλάδος,

· Στο αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλονίκης.
 
Σημείωση:
Η επιστολή εστάλη προς

The Office of the United Nations
High Commissioner for Human Rights (OHCHR)
Palais des Nations
CH-1211 Geneva 10, Switzerland

Έδεσσα 24-01-2011

http://echedoros.blogspot.com/2011/01/blog-post_31.html

Aποψη: Τα λάθη της ελληνικής πλευράς

30-01-11

Του Σταυρου Λυγερου

Πριν καλά καλά καθήσει στον πρωθυπουργικό θώκο (Ιανουάριος 1996), ο Σημίτης βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρίση στα Ιμια. Οι ελληνικοί χειρισμοί οδήγησαν τη χώρα μας σε μία ήττα, που προκάλεσε αίσθημα ταπείνωσης. Η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων είχε σοβαρή ευθύνη, αλλά την κύρια ευθύνη τη φέρει πάντα η κυβέρνηση. Μ’ αυτή την κρίση η Αγκυρα δοκίμασε τις αντοχές της νέας ελληνικής κυβέρνησης και έβγαλε επικίνδυνα συμπεράσματα.

Οι Τούρκοι παγίως εγείρουν επεκτατικές διεκδικήσεις και στη συνέχεια καλούν την Αθήνα να διαπραγματευθεί, δηλαδή να μοιράσει ελληνικά δικαιώματα. Στα Ιμια, όμως, για πρώτη φορά η Αγκυρα όχι μόνο διεκδίκησε έδαφος, αλλά και δημιούργησε τετελεσμένο. Γι’ αυτό και ήχησε ειρωνικά η διαβεβαίωση Σημίτη στη Βουλή ότι δεν άλλαξε τίποτα από ό, τι ίσχυε πριν.

Το πρώτο λάθος της ελληνικής πλευράς ήταν ότι στρατιωτικοποίησε την κρίση με την αποστολή αγήματος στα Ιμια. Οι βραχονησίδες και των δύο κρατών είναι πολλές και δεν φυλάσσονται. Θα αρκούσε οι λιμενικοί να αφαιρέσουν την τουρκική σημαία. Από τη στιγμή που η Αθήνα αποφάσισε να στείλει στρατιώτες, ήταν ολέθριο λάθος που δεν τους τοποθέτησε και στις δύο βραχονησίδες. Τη νύχτα και με κακές καιρικές συνθήκες ήταν σχετικά εύκολο να ξεφύγει της προσοχής μία λέμβος με Τούρκους κομάντος και να δημιουργηθεί η εντύπωση μιας τουρκικής στρατιωτικής επιτυχίας.

Εκεί έγειρε η ζυγαριά. Εάν μετά την αποβίβαση των Τούρκων το ελληνικό ναυτικό επιχειρούσε να εκκαθαρίσει τη δεύτερη βραχονησίδα από τους Τούρκους κομάντος θα κλιμάκωνε καθέτως την αντιπαράθεση με απρόβλεπτες συνέπειες. Και το πιθανό θερμό επεισόδιο θα χρεωνόταν στην Ελλάδα. Υπήρχε, βεβαίως, και η εναλλακτική λύση το ελληνικό ναυτικό να αποβιβάσει κομάντος σε γειτονική τουρκική βραχονησίδα για να δημιουργήσει ισοδύναμο τετελεσμένο και ως εκ τούτου η Αθήνα να διαπραγματευθεί από ισότιμη βάση με την Αγκυρα. Για μία τέτοια κίνηση, όμως, δεν υπήρχε ούτε πρόβλεψη ούτε επιτελικό σχέδιο.

Με τους λάθος χειρισμούς, η κυβέρνηση Σημίτη εγκλωβίσθηκε στο ημιψευδές δίλημμα «πόλεμος ή δυσμενής συμβιβασμός» και αποδέχθηκε τη φόρμουλα Χόλμπρουκ (όχι στρατιώτες, όχι σημαίες, όχι πλοία). Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η φόρμουλα είχε ουσιαστικά γίνει δεκτή από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Πάγκαλο πριν αποβιβασθούν οι Τούρκοι.

Η κυβέρνηση Σημίτη αιφνιδιάσθηκε πλήρως. Γι’ αυτό και υποτίμησε ανεπίτρεπτα το επεισόδιο με την προσάραξη του τουρκικού εμπορικού πλοίου στα Ιμια.

Με την προβολή της επεκτατικής θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», η Τουρκία δεν είχε στόχο να αποσπάσει από την ελληνική επικράτεια δύο βαχονησίδες που βρίσκονται δίπλα στην οριογραμμή. Στόχος της ήταν και παραμένει να επεκτείνει την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και να μετατρέψει σε «γκρίζα ζώνη» ένα σημαντικό τμήμα του Αιγαίου. Η δήλωση Τσιλέρ στη «Χουριέτ» ήταν σαφέστατη: Ηγειρε διεκδικήσεις για το σύνολο των βραχονησίδων, ισχυριζόμενη ότι «μέχρι τώρα η Τουρκία υποσυνείδητα αποδεχόταν ότι τα νησιά αυτά έμπρακτα ανήκουν στην Ελλάδα. Εμείς θα το αλλάξουμε αυτό». Ας σημειωθεί ότι με το ιταλοτουρκικό πρωτόκολλο του 1932 για τη χάραξη της μεθοριακής γραμμής μεταξύ Τουρκίας και Δωδεκανήσων, η Αγκυρα είχε επισήμως αναγνωρίσει ότι τα Ιμια ανήκουν στα Δωδεκάνησα.

Μετά την κρίση, η Αθήνα ζήτησε από τους Αμερικανούς να εμφανίσουν σαν δική τους την ελληνική ιδέα για παραπομπή των «γκρίζων ζωνών» στο Διεθνές Δικαστήριο. Οταν η πρόταση έγινε, η κυβέρνηση Σημίτη έσπευσε να την αποδεχθεί, αλλά την επόμενη ημέρα, μετά και την εκδήλωση αντιδράσεων, δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν είχε κανένα λόγο να ζητάει την παραπομπή.

Η αλήθεια είναι ότι καμία χώρα δεν προτείνει τον τρόπο με τον οποίο ο αντίπαλός της θα προωθήσει την αμφισβήτηση της εθνικής της κυριαρχίας! Εάν η Τουρκία θεωρεί ότι αδικείται, ας αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου και ας ζητήσει εκεί το δίκιο της. Η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία και είναι υποχρεωμένη να αποδεχθεί την απόφασή του.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_30/01/2011_430707

Ίμια: Διαταγή «κάψτε την ελληνική σημαία»

29/01/2011

Σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια ήταν η μεγάλη νύχτα της ντροπής για την ελληνική ηγεσία, πολιτική και στρατιωτική. Ήταν η νύχτα που δόθηκε η εντολή από την Αθήνα στους Έλληνες καταδρομείς, που βρίσκονταν πάνω στα Ίμια για να αντιμετωπίσουν πιθανή τουρκική απόβαση, να μαζέψουν και να κάψουν την ελληνική σημαία κατ’ απαίτηση των Τούρκων.

Τη συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη έκανε στον Κώστα Χαρδαβέλλα ο ναύαρχος ε.α. στο λιμενικό και διοικητής των ομαδων υποβρυχίων καταστροφών. κ. Κολιτσόπουλος.

Η απάντηση των καταδρομέων στην κατάπτυστη αυτή εντολή της Αθήνας ήταν να μαζέψουν την σημαία, να την τυλίξουν και να την πάρουν μαζί τους κρυφά από την τότε στρατιωτική ηγεσία.

Η σημαία αυτή βρίσκεται στα χέρια του τότε διοικητή της ομάδας των ΟΥΚ που ήταν στα Ίμια και φυλάασεται σε ένα μέρος μυστικό που είναι κάτι σαν ιερός χώρος των βατραχανθρώπων.

http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/imia-diatagh-kapste-tyhn-ellhnikh-shmaia

Ίμια 15 χρόνια μετά

Ίμια 15 χρόνια μετά, Αφιέρωμα της εφημερίδας «Δημοκρατία» 29.01.11

15 χρόνια από την Εθνική ταπείνωση στα Ίμια Τα τραγικά λάθη και η εγκληματική αμέλεια της κυβέρνησης Σημίτη παγίωσαν τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο Ρεπορτάζ ΛΕΩΝΙΔΑΣ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗΣ   Σενάρια συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, διαρκής υποχώρηση από την άσκηση δικαιωμάτων μας, αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας, ατολμία στην υπογραφή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Κύπρο για να μη δυσαρεστηθεί η Άγκυρα και de facto αποδοχή των γκρίζων ζωνών! Αυτός είναι ο θλιβερός απολογισμός της φετινής επετείου από τη νύχτα της εθνικής ταπείνωσης στα Ίμια…   Τη Δευτέρα 31 Ιανουαρίου συμπληρώνονται 15 έτη από το όνειδος της σύγχρονης ιστορίας μας, που οδήγησε στον θάνατο των τριών νεοηρώων του έθνους, μελών του πληρώματος του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού που απολέστηκε κατά την κρίση.   Και λέμε «όνειδος» γιατί τότε, εκτός των ανθρώπινων απωλειών, που είναι έτσι κι αλλιώς δυσβάστακτες, για πρώτη φορά τέθηκαν εν αμφιβάλω από την Τουρκία χερσαία τμήματα της ελληνικής επικράτειας δημιουργώντας το νεόκοπο καθεστώς των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.   Εδραιωμένη κατάσταση   Ένα καθεστώς που αφενός με την τουρκική επιθετική συμπεριφορά και αφετέρου με την ελληνική ψοφοδεή αντιμετώπιση του τείνει -δυστυχώς- να θεωρείται εδραιωμένο και από την Ελλάδα, που αρκείται σε ανούσιο βερμπαλισμό, αλλά ουσιαστικά από όλες τις υπόλοιπες χώρες και τους διεθνείς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ.   Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι από τους τότε πρωταγωνιστές των Ιμίων οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών Κ. Σημίτης και Τανσού Τσιλέρ έχουν αποσυρθεί από την πολιτική και ιδιωτεύουν, ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Γ. Αρσένης έχει αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική (η σύζυγος του Λούκα είναι υπουργός στην κυβέρνηση Παπανδρέου), ο Α/ ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Λυμπέρης είναι πλέον απόστρατος και συγγραφέας βιβλίων, ενώ ο μόνος που παραμένει ενεργός στην πολιτική είναι ο τότε υπουργός Εξωτερικών και νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει στις κινήσεις για την υποστολή της ελληνικής σημαίας και την υποχώρηση των βατραχανθρώπων από το ελληνικό έδαφος…   ***   Το χρονικό της ντροπής   ΑΝΗΜΕΡΑ των Χριστουγέννων, στις 25 Δεκεμβρίου 1995, ένα μικρό τουρκικό μότορσιπ, το «Φιγκέν Ακάτ», προσαράζει στην ανατολική νησίδα Ίμια. Πρόκειται για δύο μικρές νησίδες (ανατολική και δυτική Ίμια) εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Στέλνει σήμα για την προσάραξη του ζητώντας βοήθεια. Σπεύδει για τη βοήθεια του ένα ελληνικό ρυμουλκό, του οποίου όμως τη βοήθεια αρνείται ο πλοίαρχος του τουρκικού πλοίου υποστηρίζοντας ότι τα νησάκια αυτά αποτελούν «τουρκικό έδαφος». Την επόμενη μέρα, 26 Δεκεμβρίου, ο τότε Έλληνας πρεσβευτής στην Άγκυρα απευθύνεται στο τουρκικό ΥΠΕΞ για διευκρινίσεις, τις οποίες όμως δεν λαμβάνει.   •Στις 27/12/1995 το τουρκικό ΥΠΕΞ αποδέχεται τη χρησιμοποίηση τουρκικών ρυμουλκών, μετατρέποντας μια καθαρά ιδιωτική υπόθεση (προσάραξη εμπορικού πλοίου ή ναυαγιαίρεση) σε διμερές, ελληνοτουρκικό ζήτημα. Αμέσως το τουρκικό ΥΠΕΞ έσπευσε να εκμεταλλευτεί την περίοδο των διακοπών και την υπολειτουργία των ελληνικών κρατικών αρχών, και εξέδωσε ρηματική διακοίνωση, όπου επισημαίνεται ότι τα Καρντάκ, όπως ονομάζει τα Ίμια, είναι «τουρκικό έδαφος», τμήμα της επαρχίας Μποντρούμ (Αλικαρνασσού). Στις 19 Ιανουαρίου 1996 εκλέγεται νέος πρωθυπουργός ο Κώστας Σπμίτης, ο οποίος στις 22 του μήνα ορκίζεται με υπουργούς Εθνικής Άμυνας τον Γεράσιμο Αρσένη και Εξωτερικών τον Θόδωρο Πάγκαλο. Την ίδια μέρα ο δήμαρχος Καλύμνου υψώνει την ελληνική σημαία στην ανατολική Ίμια δίνοντας μεγάλη δημοσιότητα στο γεγονός.   •Στις 27/1/1996 Τούρκοι «δημοσιογράφοι» τηλεοπτικού σταθμού αποβιβάζονται με ελικόπτερο στην ανατολική Ίμια, κατεβάζουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την αντίστοιχη τουρκική. Η κατάσταση επιδεινώνεται επικίνδυνα.   Στην Αθήνα συνεδριάζουν το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΕΕ) και το Συμβούλιο Άμυνας (ΣΑΜ). Η εντολή της κυβέρνησης είναι η αποκλιμάκωση της κρίσης. Αποφασίζεται η επιτήρηση των βραχονησίδων την ημέρα από τη θάλασσα, ενώ το βράδυ θα αποβιβάζονται σε αυτές στρατιωτικά αγήματα. Με απόφαση του τότε αρχηγού ΓΕΕΘΑ ναυάρχου Χρήστου Λυμπέρη αποφασίζεται τη φύλαξη τους να αναλάβουν οι βατραχάνθρωποι της τότε Μονάδας Υποβρύχιων Καταστροφών (ΜΥΚ), εκεί μόνο που υπάρχει η σημαία, ενώ η δυτική Ίμια θα επιτηρείται από τα πλοία του Π.Ν., που περιπολούν στην περιοχή.   •Στις 09.00 της 30/1/1996 ο ναύαρχος Λυμπέρης αναλαμβάνει την επιχειρησιακή διοίκηση των ελληνικών Ε.Δ. Στις 10.00 μιλούν τηλεφωνικά ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και ο Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, καθώς και οι δυο υπουργοί Άμυνας Γ. Αρσένης και Ουίλιαμ Πέρι. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις. Προς το μεσημέρι πραγματοποιείται σύσκεψη στο γραφείο του πρωθυπουργού στη Βουλή, με συμμετοχή υπουργών και του Α/ΓΕΕΘΑ για αξιολόγηση της κατάστασης και λήψη αποφάσεων. Δεν είναι κανονική συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ. Οι εντολές που δίδονται, σύμφωνα με το βιβλίο του ναυάρχου Λυμπέρη, είναι: «Όχι χρήση βίας, όχι παρενόχληση, αλλά ενημέρωση τους και αίτηση απομάκρυνσης τους». Από το μεσημέρι το τουρκικό ΥΠΕΞ ζητά από τον Έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα την επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς (status quo ante). Το αίτημα αυτό επαναλαμβάνει αργά το απόγευμα στις Βρυξέλλες και ο Αμερικανός μόνιμος αντιπρόσωπος στο ΝΑΤΟ στον Έλληνα ομόλογο του. Στις 23.00 τα ελληνικά πολεμικά που βρίσκονται στην περιοχή έχουν στοχοποιήσει τα τουρκικά. Καθήκοντα τακτικού διοικητή εκτελεί ο αρχαιότερος κυβερνήτης, αυτός της φρεγάτας «Ναβαρίνον» (Ρ-461), ο τότε αντιπλοίαρχος Ι. Λιούλης. Στις 23.30 η αμερικανική πλευρά(Περί και στρατηγός Σαλικασβίλι) ανακοινώνει στον κ. Αρσένη ότι οι Τούρκοι αρνούνται την ελληνική πρόταση αποκλιμάκωσης, καθώς δεν δέχονται την απομάκρυνση των πλοίων και του αγήματος στην ανατολική Ίμια, ζητώντας και την υποστολή της ελληνικής σημαίας από το νησί.   •Στις 00.30 της 3171-1996 πραγματοποιείται σύσκεψη (όχι ΚΥΣΕΑ) στο πρωθυπουργικό γραφείο. Όσα τραγελαφικά διαδραματίστηκαν τότε είναι λίγο πολύ γνωστά. Τα ξημερώματα ενημερώνονται οι αρμόδιοι ότι στη δυτική Ίμια αποβιβάστηκε, με επιτυχή αντιπερισπασμό, ομάδα Τούρκων βατραχανθρώπων, την ίδια ώρα που η ελληνική πλευρά είχε ξεκινήσει τη διαδικασία αποβίβασης και σε αυτή τη νησίδα της δεύτερης ομάδας των βατραχανθρώπων της ΜΥΚ. Ζητείται επιβεβαίωση της πληροφορίας από το ΓΕΝ, που στις 04.30 διατάζει την απογείωση του ελικοπτέρου ΑΒ-212 (ΠΝ-21) από το «Ναβαρίνον», κάτω από εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες. Το ελικόπτερο πραγματοποιεί τρεις διελεύσεις πάνω από τη δυτική Ίμια και μόνο μετά την τρίτη, στις 04.50, διαπιστώνει την ύπαρξη στο νησί δέκα Τούρκων βατραχανθρώπων. Τότε διατάσσεται να επιστρέφει στο «Ναβαρίνον». Στη διάρκεια αυτού του σκέλους της πτήσης το ελικόπτερο συντρίβεται στη θάλασσα. Το πλήρωμα του, οι υποπλοίαρχοι Χριστόδουλος Καραθανάσης (κυβερνήτης), Παναγιώτης Βλαχάκος (συγκυβερνήτης) και αρχικελευστής Έκτωρ Γιαλοψός (χειριστής σόναρ) σκοτώθηκαν ακαριαία στην εκτέλεση του καθήκοντος.   •Στις 06.15 της 31/1/1996 άρχισε η σταδιακή αποχώρηση. Πρώτοι αναχωρούν από τη δυτική Ίμια οι Τούρκοι βατραχάνθρωποι, για να ακολουθήσουν οι Έλληνες από την ανατολική, μαζί με την ελληνική σημαία, υλοποιώντας το αμερικανικό ρηθέν «no man, mo ships, no flags»…   ***   Το μυστικό της Σαντορίνης: Γιατί δεν απογειώθηκαν ποτέ τα δύο Απάτσι   ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ του 1995 πραγματοποιήθηκαν η επίσημη τελετή ένταξης των νέων -τότε- επιθετικών ελικοπτέρων ΑΗ-64Α Plus Apatche και η ένταξη τους στο νεοσυγκροτηθέν ειδικά για τον σκοπό αυτό 1ο Τάγμα Επιθετικών Ελικοπτέρων (1ο ΤΕΕΠ), που εδρεύει στο Στεφανοβίκι Μαγνησίας. Πρώτος διοικητής της μονάδας ήταν ο τότε αντισυνταγματάρχης Γ.Χ. Το διάστημα από τα τέλη Αυγούστου 1995 ως και τον Ιανουάριο του 1996, που ξέσπασε η κρίση των Ιμίων, η μονάδα συνέχισε με τους προβλεπόμενους από τον προγραμματισμό ρυθμούς την παραλαβή όλων, και των συνολικά είκοσι, των ελικοπτέρων της, την εκπαίδευση του ιπτάμενου και τεχνικού προσωπικού της, αλλά και την αποπεράτωση των νέων εγκαταστάσεων της.   Τα επιθετικά ελικόπτερα Απάτσι, με διμελές πλήρωμα, τη στιγμή της κρίσης των Ιμίων δεν είχαν περάσει από την επιχειρησιακή αξιολόγηση, και επομένως η μονάδα δεν ήταν επιχειρησιακή και ετοιμοπόλεμη. Μπροστά όμως σε μια εν εξελίξει σοβαρότατη κρίση με εθνικές συνέπειες όλα αυτά ασφαλώς αποτελούν… λεπτομέρειες. Όταν έχεις στο οπλοστάσιο σου τέτοιο όπλο, σε μια τέτοια κρίση, δεν μπορείς να μην το αξιοποιήσεις.   Πραγματοποιούσαν βολές   Στις 16.00 της 19ης Ιανουαρίου 1996 με διαταγή του ΓΕΣ απογειώνονται από το Στεφανοβίκι δύο επιθετικά ελικόπτερα Απάτσι φορτωμένα με αντιαρματικά βλήματα αέρος-εδάφους Χελφάιρ, προκειμένου να πραγματοποιήσουν για πρώτη φορά δοκιμαστικές βολές αποδοχής του βλήματος στο πεδίο βολής αρμάτων Λιτόχωρου, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες, με βροχή, κρύο και χαμηλή νέφωση. Στο ένα ελικόπτερο, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, επέβαινε ο ίδιος ο διοικητής. Στο δεύτερο ελικόπτερο, ένας από τους ικανότερους πιλότους της μονάδας. Οι βολές αποδοχής των Χελφάιρ πραγματοποιήθηκαν με απόλυτη επιτυχία, αλλά όχι και χωρίς κίνδυνο, στο πεδίο βολής Λιτόχωρου. Λόγω των εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών ένα από τα δύο ελικόπτερα παραλίγο να συντριβεί στον ορεινό όγκο του γειτονικού Ολύμπου, στη διάρκεια εκτέλεσης ελιγμών για την άφεση ενός βλήματος. Ευτυχώς όμως όλα πήγαν τότε καλά.   Μόλις προσγειώθηκε στο Στεφανοβίκι, τα ανεφοδίασαν με καύσιμα και τα εξόπλισαν με πλήρη πολεμικό φόρτο, δηλαδή 16 συνολικά Χελφάιρ, και μία πλήρη αναχορηγία πυρομαχικών για το πυροβόλο Μ230 των 30mm, που βρίσκεται στο ρύγχος του ελικοπτέρου. Επειδή μάλιστα δεν είχαν παραληφθεί ακόμα τα κανονικά πυρομαχικά του πυροβόλου, και για να είναι πλήρως επιχειρησιακά τα δύο ελικόπτερα, έγινε η εξής ελληνική πακντα: τηλεφωνικά ο διοικητής του Στεφανοβικίου επικοινώνησε με τον τότε διοικητή της 114 Πτέρυγας Μάχης στην Τανάγρα, όπου επιχειρούσαν (και επιχειρούν) τα μαχητικά Μιράζ-2000, που φέρουν πυροβόλα DEFA-554, επίσης των 30 χιλιοστών.   Σε πλήρη ετοιμότητα   Μεταβιβάστηκε λοιπόν στον διοικητή της Τανάγρας η παράκληση να «δανείσει» στα επιθετικά ελικόπτερα του Στρατού αριθμό βλημάτων των 30 χιλιοστών για τα πυροβόλα των Απάτσι. Όπερ και εγένετο σε χρόνο ρεκόρ. Αμέσως μετά οι τέσσερις άνδρες κατέβησαν στην πίστα, ανέβηκαν στα ελικόπτερα τους, τα οποία πετώντας πάνω από τα κύματα του φουρτουνιασμένου Αιγαίου, για να μη γίνουν αντιληπτά από τα τουρκικά ραντάρ, έφτασαν και προσγειώθηκαν έπειτα από περίπου μιάμισης ώρας πτήση μέσα στο σκοτάδι, στην αεροπορική βάση της Σαντορίνης, όσο πιο κοντά μπορούσαν δηλαδή στην περιοχή της κρίσης, με άμεση ετοιμότητα να επέμβουν, όποτε τους ζητούνταν.   Αλλά δεν τους ζητήθηκε να επέμβουν ποτέ, παρόλο που διέθεταν τον ειδικό εξοπλισμό για πτήση και παρατήρηση στη διάρκεια της νύχτας, και μάλιστα κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες. Στην αεροπορική βάση της Σαντορίνης έφτασαν αργά το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου.   Επομένως πολύ κοντά στην περιοχή της κρίσης τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου υπήρχαν δύο απόλυτα εξειδικευμένα και εξοπλισμένα ελικόπτερα. Δυστυχώς δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ.   ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ καθεστώς των νήσων και των νησίδων του Αιγαίου είναι κρυστάλλινης διαύγειας και αποδεικνύεται από πλήθος διεθνών συμφωνιών. Τρεις είναι οι Διεθνείς Συνθήκες, που το διέπουν: της Λοζάνης (1923), οι Ιταλοτουρκικές (1932) και των Παρισίων (1947). Όμως, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνεται και από το ελληνικό ΥΠΕΞ, τη νομική επιχειρηματολογία (συνθήκες, πρωτόκολλα κ.λπ.) συμπληρώνει η έμπρακτη, ειρηνική και συνεχής άσκηση κυριαρχίας επί των Ιμίων από την Ελλάδα, αδιαλείπτως από το 1947, χωρίς η Τουρκία να την αμφισβητήσει ποτέ ως την κρίση του 1995-96.   Με τη Συνθήκη της Λοζάνης (άρθρο 15) τα Ίμια μαζί με όλο το δωδεκανησιακό σύμπλεγμα περιήλθαν στην Ιταλία. Επιπλέον προκύπτει (άρθρα 12 και 16) ότι η Τουρκία παραιτήθηκε κάθε κυριαρχικού δικαιώματος επί όλων των νησιών που βρίσκονται πέραν των 3 μιλίων από την ασιατική ακτή, εκτός των Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών).   Συνεπώς παραιτήθηκε κάθε κυριαρχικού της δικαιώματος και επί των Ιμίων, που βρίσκονται σε απόσταση 3,7 μίλια από τις τουρκικές ακτές. Η Συνθήκη της Λοζάνης είναι σαφής: τα νησιά και οι νησίδες εντός τριών μιλίων από τις τουρκικές ακτές παραμένουν τουρκικά πλην αντιθέτου ρητής εξαιρέσεως της ίδιας της Συνθήκης και, αντιστρόφως, η Τουρκία παραιτείται από κάθε κυριαρχικό ή άλλο δικαίωμα επί των νησιών και των νησίδων που ευρίσκονται εκτός της ζώνης αυτής (και πάλι πλην ρητών εξαιρέσων, περιπτώσεις Ίμβρου, Τενέδου, Λαγουσών).   2 Με την Ιταλοτουρκική Συμφωνία του Ιανουαρίου του 1932 και του συμπληρωματικού αυτής Πρωτοκόλλου της 28/12/1932, βάσει των οποίων οριοθετήθηκε η χωρική θάλασσα των δύο χωρών μεταξύ μικρασιατικής ακτής και δωδεκανησιακού συμπλέγματος.   Τονίζεται ότι τα Ίμια περιήλθαν στην Ιταλία με τη Συνθήκη της Λοζάνης, κάτι που απλώς επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στο σημείο 30 του συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου που υπεγράφη στις 28/12/1932 αναφέρονται ως ένα από τα σημεία ιταλικής κυριαρχίας από τα οποία θα υπολογίζεται η μέση γραμμή για τον διαχωρισμό των χωρικών υδάτων μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας.   Βάσει της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του 1947 (άρθρο 14) η κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων, περιήλθε από την Ιταλία στην Ελλάδα. Δηλαδή η Ελλάδα διαδέχτηκε την Ιταλία ασκούσα αυτή την κυριαρχία.   ***   Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ Τα σύγχρονα Ίμια   ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ Χριστόδουλος Καραθανάσης υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος, αρχικελευστής Έκτωρ Γιαλοψός. Τρεις χρυσές εγγραφές στο πάνθεον των Ελλήνων ηρώων. Το πέρασμα από τα δημοτολόγια στη χορεία των εκλεκτών του έθνους κοστίζει μόνο μία ζωή. Την έδωσαν, αυτοπροαιρέτως, για την πατρίδα. Ημερομηνία καταχώρησης 31 Ιανουαρίου 1996. Οι νεκροί στρατιώτες της Ελλάδας ήταν οι μόνοι που γλίτωσαν από το όνειδος και το άγος των Ιμίων που μας καταδιώκει και μας τιμωρεί συλλογικά τα τελευταία 15 χρόνια.   ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ της Ιστορίας οι τρεις θυσιασθέντες υπέρ βωμών και εστιών ήταν τυχεροί. Έλαβαν θάνατο μαζί με αγέραστο έπαινο και κλέος. Όσοι απέμειναν ζωντανοί στις 31 Ιανουαρίου του ’96 θα λάβουν κάποτε το μερίδιο του θανάτου που αναλογεί σε όλους τους ανθρώπους, αλλά το όνειδος των Ιμίων, η ταπείνωση και οι ολέθριες επιπτώσεις του σε όλους τους τομείς του συλλογικού βίου θα παραμένουν.   Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ύφεση, ο αμοραλισμός, το όργιο της παρανομίας, η υποτίμηση των δυνατοτήτων και του ηθικού της χώρας στο εσωτερικό και το εξωτερικό είναι εν πολλοίς απότοκα της νύχτας των Ιμίων. Ο αρχιτέκτονας της ντροπής, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ξεστομίζοντας το κατάπτυστο «ευχαριστώ» στις ΗΠΑ από το βήμα της Βουλής, εξασφάλισε την αμέριστη στήριξη των προαγωγών της ξενοκρατίας και οκτώ ανέφελα έτη πολιτικής μονοκρατορίας.   ΤΩΡΑ οι γκρίζες ζώνες που επέβαλαν οι Τούρκοι στο Αιγαίο έχουν επεκταθεί στο σώμα της Ελλάδας. Απλώνονται από την πλατεία Αμερικής μέχρι τις εσχατιές των συνόρων. Πλημμυρίζοντας την επικράτεια με λαθρομετανάστες, οι εχθροί του Ελληνισμού και οι συνεργάτες τους έχουν καταφέρει ένα αποφασιστικό πλήγμα στην ομοιογένεια του πληθυσμού, στην οικονομική ζωή, στα πολιτιστικά αποθέματα, στη φυσιογνωμία του ελληνικού χώρου.   ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΙΜΙΑ είναι η Νομική, ο Άγιος Παντελεήμονας, η Κυψέλη, η παραλία της Πάτρας, τα Χανιά, η Μανωλάδα, η Θεσσαλονίκη, η Νέα Μηχανιώνα, τα Ιωάννινα. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αλλάζουν, όμως οι στόχοι, οι μέθοδοι και οι συνέπειες παραμένουν αναλλοίωτα.   http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=5265&Itemid=1

Διώξεις κατά ελβετικού οίκου για τη δημοπρασία του οκτάδραχμου

Ημερομηνία: 28/01/2011

 

 

 

 Πρόκειται για σπάνιο αρχαίο ελληνικό νόμισμα του 480 π.Χ., όπως αποκάλυψε η “Μ” τον Οκτώβριο του 2009.

Του Κώστα Καντούρη
kantouris@hotmail.com

Αντιμέτωποι με βαριές κατηγορίες είναι οι υπεύθυνοι ελβετικού οίκου δημοπρασιών στη Ζυρίχη, από τον οποίο δημοπρατήθηκε με διαδικτυακή διαδικασία σπάνιο αρχαίο ελληνικό νόμισμα του 480 π.Χ., όπως αποκάλυψε η “Μ” τον Οκτώβριο του 2009.
Η εισαγγελέας Σερρών άσκησε σε βάρος τους ποινικές διώξεις για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος με την επιβαρυντική περίπτωση που αφορά αρχαία αντικείμενα, απόπειρα διάθεσής του και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.
Η δικογραφία στην Εισαγγελία Σερρών διαβιβάστηκε τον Ιανουάριο του 2010 από το τμήμα δίωξης αρχαιοκαπηλίας της ασφάλειας Θεσσαλονίκης, καθώς οι αστυνομικοί διαπίστωσαν πως το αρχαίο νόμισμα δημοπρατούνταν από τον ελβετικό οίκο, ενώ οι ίδιοι είχαν πληροφορίες πως μήνες νωρίτερα κυκλοφορούσε στην αγορά των αρχαιοκαπήλων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, το νόμισμα βρέθηκε από αρχαιοκάπηλους στην περιοχή των Σερρών και στη συνέχεια προωθήθηκε από αγνώστους στο εξωτερικό, ενώ τα στοιχεία συνοδεύονται και από φωτογραφία του που λήφθηκε πριν από την παράνομη εξαγωγή του. Μάλιστα, παρότι η δημοπρασία δεν είχε ολοκληρωθεί, ενημερώθηκαν άμεσα οι αρχές της Ιντερπόλ.
Από την περίοδο εκείνη βρίσκεται σε εξέλιξη προσπάθεια των αρχών του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού για επαναπατρισμό του νομίσματος στη χώρα μας, δεδομένου ότι πρόκειται για προϊόν αρχαιοκαπηλίας. Μάλιστα, παρότι το νόμισμα πουλήθηκε αντί του ποσού των 116.500 ελβετικών φράγκων (την περίοδο εκείνη περίπου 77.000 ευρώ), δεσμεύτηκε από τις ελβετικές διωκτικές αρχές μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες επιστροφής του.
Η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Σερρών Ιωάννα Κατσή άσκησε ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου για παράνομη ανασκαφή και υπεξαίρεση, που αφορά όσους το βρήκαν, παράνομη εξαγωγή αρχαίων, αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος, για όσους το πούλησαν στον οίκο δημοπρασιών, αλλά και τα τρία κακουργήματα που αναφέρονται στους υπεύθυνους του οίκου. Ήδη άλλωστε έχει ζητηθεί με δικαστική συνδρομή η επιστροφή του και οι διαδικασίες είναι σε εξέλιξη.
Το αρχαίο νόμισμα θεωρείται ιδιαίτερα σπάνιο, καθώς πρόκειται για οκτάδραχμο, του οποίου η κοπή χρονολογείται στα 480 π.Χ. Όπως εξηγούνταν και στην ιστοσελίδα, όπου έγινε η δημοπρασία, “προφανώς είναι μοναδικό και αδημοσίευτο”. Ανήκει στο βασίλειο της Βισαλτίας και επισημαίνεται η εκτίμηση πως κόπηκε από έναν δυνάστη με το όνομα Μοσσής. “Είναι θέαμα μοναδικής σημασίας και εντύπωσης για τις τεχνικές της περιόδου που ίσχυαν”, αναφερόταν χαρακτηριστικά στη σημείωση των δημοπρατών που συνόδευε το συγκεκριμένο νόμισμα.
Την εξέλιξη της συγκεκριμένης δημοπρασίας εντόπισαν έλληνες αστυνομικοί ύστερα από καταγγελία που είχαν. Αυτό που αρχικά είχε προκαλέσει εντύπωση και επιβεβαίωνε τη σπανιότητα του νομίσματος ήταν ότι η τιμή εκκίνησής του στη δημοπρασία που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο 2009 και ολοκληρώθηκε στις 8 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου ήταν 80.000 ελβετικά φράγκα (52.700 ευρώ), ενώ η εκτίμηση της αξίας του υπολογίζεται από τους δημοπράτες μεταξύ 100.000 και 125.000 φράγκων (65.800 έως 82.300 ευρώ). Την ίδια ώρα οι τιμές των άλλων ελληνικών αρχαίων νομισμάτων της ίδιας σειράς που δημοπρατούνται στην ίδια διαδικασία κυμαίνονται από 2.000 έως 10.000 ελβετικά φράγκα και ορισμένα μόνον φτάνουν έως τα 35.000.

  

http://www.makthes.gr/news/reportage/68656/

Αρχαιολογικό… «Κωσταλέξι» σε πανεπιστήμια και μουσεία!

 Δημοσίευση 27/01/2011

 

Αμέτρητοι αρχαιολογικοί θησαυροί βρίσκονται επί δεκαετίες «κλειδωμένοι» σε υπόγεια πανεπιστημίων και αποθήκες μουσείων, αφού το υπουργείο Πολιτισμού ουδέποτε μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με το μεγάλο θέμα της αξιοποίησής τους. Μάλιστα, οι κατά καιρούς ιθύνοντες του υπουργείου φρόντισαν να «βαφτίσουν» τα εκατοντάδες αρχαιολογικά ευρήματα «πανεπιστημιακές συλλογές», για να μας πείθουν ότι με κάποιο τρόπο αξιοποιούνται. Ανάμεσα σε αυτά είναι και ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων, το κρανίο που βρέθηκε στο Σπήλαιο των Πετραλώνων Χαλκιδικής και που παραμένει χρόνια ολόκληρα στο υπόγειο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου.

Ο καθηγητής Άρης Πουλιανός, που ανακάλυψε το κρανίο και που βρίσκεται σε ατέλειωτες δικαστικές διαμάχες με το υπουργείο Πολιτισμού, καταγγέλλει στο newsbomb.gr: «Πήγα στο Αριστοτέλειο πριν από 4 χρόνια που βγήκε πρωτόδικη απόφαση υπέρ μου στο να επιστρέψει ο Αρχάνθρωπος στα Πετράλωνα και αντιμετώπισα εκεί τους καθηγητές, που τόσο εχθρικά μας απωθούσαν: «παραβιάζετε το πανεπιστημιακό άσυλο», μας φώναζαν. Έβριζαν χυδαία και μας έδιωχναν παρότι είχαμε υπέρ μας τη δικαστική απόφαση. Οι τραμπούκοι. Οι αγράμματοι καθηγητάδες. Το αφήνουν να καταστρέφεται και δεν ασχολείται κανείς. Οι αλήτες του πανεπιστημίου».

Έχετε πληροφορίες για την κατάσταση του κρανίου;

«Δεν είναι εκεί κανένας ανθρωπολόγος για να το περιποιηθεί. Το έχουν πριονίσει, έκοψαν κομμάτια μόνο και μόνο για να τα χρονολογήσουν, ενώ μπορούσαν να πάρουν οστά από τα διπλανά ζώα. Γιατί έπρεπε να κόψουν από το κεφάλι του; Τι να πει κανείς; Απογοήτευση σκέτη. Όμως, εγώ τον αγώνα θα τον συνεχίσω. Αν αυτά τα χρήματα τα είχα ξοδέψει για την έρευνα, θα είχα κατεβάσει βουνά!»

Από εκείνη την πρωτόδικη απόφαση, δεν υπάρχει καμία άλλη εξέλιξη όπως εξήγησε στο newsbomb.gr ο δικηγόρος της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος, Δημήτρης Τρίπλης και πρόσθεσε: «Αυτό το θέμα κρατά 25 χρόνια και δεν έχει τελεσιδικίσει. Πιστεύω, όμως, ότι το κρανίο πρέπει να επιστρέψει στο φυσικό του χώρο. Εκεί υπάρχει μουσείο φυλαγμένο με όλες τις προϋποθέσεις ασφάλειας».

Ο Ανδρέας Ντάρλας, προϊστάμενος της Εφορίας Παλαιο –Ανθρωπολογίας, Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδας, είπε στο newsbomb.gr: «Όλα αυτά τα χρόνια, τα πανεπιστήμια έχουν παρόμοια ευρήματα με διάφορους τρόπους, αφού δεν ελέγχονταν ακριβώς. Ανάλογα με των Πετραλώνων, είναι άλλα δυο κρανία που βρίσκονται στο πανεπιστήμιο Αθηνών, της ίδιας χρονολογικής αξίας. Π.χ το Πανεπιστήμιο Αθηνών, επειδή γίνονταν παλιά ανθρωπολογικές έρευνες, έχει ακόμα και αρχαιολογικά ευρήματα από τη δεκαετία του 1920, όταν δεν υπήρχε ακόμη νόμος για το τι γίνονται αυτά. Έτσι, έχουν εμπλουτιστεί οι συλλογές των πανεπιστημίων και οι αποθήκες των μουσείων είναι γεμάτες. Απαιτείται μια μεγάλη πολιτική απόφαση για το τι θα γίνουν όλες αυτές οι αρχαιολογικές συλλογές. Εδώ, εγώ, σηκώνω τα χέρια…»

Ρεπορτάζ: Ράνια Καρατζαφέρη

http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/archaiologiko-kwstalexi-se-panepisthmia-kai-moyseia