Denko Maleski Criticizes Pseudomacedonian Ideology

Former minister of external affairs, prof. Denko Maleski, gave a statement in Sunday to Radio Free Europe. According to him, [FYROM] made the name issue with Greece “especially complicated by adding dimension of identity quarrel”. He further goes to say that this happened after “walking to [classical] antiquity”.

The most relevant part of the interview is when Maleski states:

“when liberal minds would live within our side of the border, they certainly wouldn’t feel ashamed from their own Slavic language, and that their basic identity, just like the language, is Slavic, instead of establishing reference to variety of racist theories about antiquity and about some super-humans from which we originate“.

Vladislav Perunović, correspondent from Skopje, FYROM

Ο Μέγας Αλέξανδρος στο παλάτι των Βερσαλλιών

Οι Βερσαλλίες είναι βασιλικό ανάκτορο λίγα χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι, στην ομώνυμη πόλη των Βερσαλλιών. Από το 1682 ως το 1789, οι Βερσαλλίες ήταν πρωτεύουσα της Γαλλίας. Σήμερα αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Οι Βερσαλλίες ήταν μέχρι το 1660 ένα απλό μικρό παλάτι που χρησίμευε κυρίως ως καταφύγιο κυνηγιού, που ήταν η αγαπημένη ασχολία των βασιλιάδων εκείνης της εποχής. Μετά το 1660 ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ αποφάσισε να επεκτείνει το παλάτι, και όχι να κατεδαφίσει το αρχικό κτίριο, με σκοπό οι Βερσαλλίες να γίνουν βασιλικό ανάκτορο και το πιο λαμπρό παλάτι της Ευρώπης. Οι πρώτες εργασίες διαπλάτυνσης άρχισαν το 1661, ενώ μέχρι το 1685 είχε τελειώσει το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών. Στα τέλη του 18ου αιώνα το ανάκτορο είχε την σημερινή του μορφή.

Tο κέντρο των Βερσαλλιών είναι η Αίθουσα των Καθρεφτών (ή και Αίθουσα των Κατόπτρων), μήκους 70 μέτρων και είναι στολισμένη με πανάκριβα κρύσταλλα, κεριά και καθρέφτες, τους πιο ακριβούς της εποχής εκείνης. Επίσης στο ταβάνι και στους τοίχους δεσπόζουν οι τοιχογραφίες και άλλα διάφορα έργα τέχνης από τους καλύτερους ζωγράφους της Ευρώπης εκείνης της εποχής, με ανεκτίμητη αξία. Παράλληλα, δίπλα στην Αίθουσα των Καθρεφτών βρίσκονται τα βασιλικά διαμερίσματα, με μεγαλύτερο αυτό του βασιλιά, που περιλαμβάνει δεκάδες δωμάτια. Κ

υρίαρχο στοιχείο σε όλα αυτά τα δωμάτια είναι οι τοιχογραφίες και οι πίνακες ζωγραφικής, εμπνευσμένοι από την ελληνική μυθολογία. Έτσι τα δωμάτια αυτά φέρουν τα ονόματα όπως πχ Δωμάτιο του Ηρακλή, Σαλόνι της Αφροδίτης κτλ. Στο κέντρο της Αίθουσας των Καθρεφτών βρίσκεται η είσοδος για το πολυτελέστατο υπνοδωμάτιο του βασιλιά, με απερίγραπτο πλούτο. Συμβολίζει το κέντρο της δύναμης του απόλυτου μονάρχη, το κέντρο της χώρας υπό τον Λουδοβίκο ΙΔ’, που είναι ο θεμελιωτής των Βερσαλλιών.

H επιμέλεια των τοιχογραφιών και των πινάκων ζωγραφικής έγινε κυρίως από τον Τσαρλς Λε Μπούν. Ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ’ απεικονίστηκε σε μια αλληγορική μορφή με ιστορικές προσωπικότητες, όπως τον Μ. Αλέξανδρο. Ο Γάλλος βασιλιάς υπήρξε φανατικός θαυμαστής του Έλληνα βασιλέα, τον οποίο θεωρούσε ως πρότυπο. Αρκετοί από τους πίνακες αποτυπώνουν στιγμές από την ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

 

  Λεπτομέρεια προηγούμενου πίνακα  

History-of-Macedonia.com

Η Έδεσσα στο στόχαστρο των Σκοπιανών!

 

Του Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη

  Η Έδεσσα και η περιοχή της έχουν μπει εδώ και καιρό στο στόχαστρο των Σκοπιανών και των κάθε λογής ιθαγενών φερεφώνων τους. Τα τελευταία χρόνια επιχειρούν συστηματικά να μεταλλάξουν την πολιτιστική κληρονομιά και τις παραδόσεις των ντόπιων γηγενών Ελλήνων μέσω της αλλοίωσης του ιδιώματος, των χορών, της μουσικής, των τοπικών ενδυμασιών και των εθίμων, όπως έχουμε αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο “Η πολιτιστική γενοκτονία εις βάρος των ντόπιων Μακεδόνων Ελλήνων”.

*Η συνέχεια  στο  εθνο – λογικά :   εδώ

FYROM News: Nikola Mladenov, Architect of FYROM’s Critical Journalism dies in a Car Accident

The renowned journalist and fearless FYROM’s government critic, Nikola Mladenov,  died in a car accident, in mysterious and unresolved circumstances at the age of 49.

Mladenov was the founder of the Weekly Magazine “Fokus” and the eponymous daily newspaper. Allegedly a passenger car which was driven by him fell astray of a bridge.

Mladenov was initial driving force behind critical and analytical journalism in FYROM, always preferring to stay in opposition to whatever establishment had power in the former Yugoslav Republic.

A number of commentators acknowledge him as a first iconoclast of taboo themes immediately before fall of Real-Socialism in 1991.

His death undoubtedly means great loss for attempts to build a centrist and inclusive journalism in FYROM.Mladenov was known for staunch criticism of “Skopje 2014” project and “antiquisation” in general.

Vladislav Perunović, correspondent from Skopje, FYROM

Αυστραλία: Ρεκόρ επισκεπτών για την έκθεση «2.000 χρόνια θησαυρών του Μεγάλου Αλεξάνδρου»

 

Ρεκόρ επισκεπτών δέχθηκε η έκθεση «2.000 χρόνια θησαυρών του Μεγάλου Αλεξάνδρου» που φιλοξενείται στο Μουσείο του Σίδνεϊ.

«Η προσέλευση επισκεπτών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο» δήλωσε ο διευθυντής του Μουσείου Φρανκ Χάγουορθ, υπογραμμίζοντας, παράλληλα, πως η έκθεση λήγει στις 28 Απριλίου. Πρόκειται για 400 εκθέματα για τον μύθο και την πραγματικότητα του Μεγάλου Στρατηλάτη που μεταφέρθηκαν από το Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης.

Η έκθεση ξεκινά με τον μύθο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συνεχίζεται με το ιστορικό υπόβαθρο και την εκστρατεία στην Ανατολή, και ολοκληρώνεται με τους θρύλους που δημιουργήθηκαν ανά τους αιώνες για εκείνον.

Η έκθεση εκλαμβάνεται ως μία από τις «πιο επιβλητικές και πιο συναρπαστικές εκθέσεις που έχει φιλοξενήσει αυτό το ίδρυμα», σύμφωνα με τους αρμόδιους.

ΣΚΑΪ / ΑΜΠΕ

Οι Σκοπιανοί έχουν ανεγείρει μνημείο με τον Αριστοτέλη να διδάσκει τον Μ. Αλέξανδρο… Σλαβικά!!!

Φωτογραφίες από Razvigor

Συνεχίζεται ο τραγέλαφος στα Σκόπια. Στην βάση μνημείου υπάρχει ανάγλυφη παράσταση με τον Αριστοτέλη να διδάσκει τον Μ. Αλέξανδρο  κρατώντας πάπυρο γραμμένο σε.. Σλαβικά.

Στα πλαίσια του σχεδίου «Σκόπια 2014», είχαμε την ανέγερση 4 μνημείων με λιοντάρια πάνω σε μια γέφυρα των Σκοπίων στις όχθες του ποταμού Βαρδάρη.

Στην βάση του ενός λιονταριού, προσέξαμε μια ανάγλυφη παράσταση όπου απεικονίζεται ο φιλόσοφος Αριστοτέλης να διδάσκει, τον νεαρό τότε, Αλέξανδρο.

Οι Σκοπιανοί παριστάνουν τον Αριστοτέλη  να κρατάει έναν πάπυρο, γραμμένο στα… Σλαβικά. Πάνω του είναι χαραγμένη η φράση, “ΔEMO КРАТИYАТА Е ОСНОVA НА СΛОBOΔATA”

Ακόμα και η μετάφραση της επιγραφής, (σσ. “Η δημοκρατία είναι το θεμέλιο της ελευθερίας“) προκαλεί άφθονο γέλιο. Ειδικά αν αναλογιστούμε το προφανές. Ο Αριστοτέλης υποστήριζε οι βάρβαροι είναι «φύσει» δούλοι και συμβούλευε τον Αλέξανδρο «να συμπεριφέρεται στους Έλληνες σαν ηγεμόνας, ενώ στους βάρβαρους σαν αφέντης”.

Παράλληλα είναι γνωστό ότι για τον Αριστοτέλη («Πολιτικά» Γ, 14, 32) το Ελληνικό Γένος ενωμένο έχει τη δύναμη να εξουσιάσει τους πάντες.

Όπως φαίνεται στην φωτογραφία, η  παράσταση περιλαμβάνει και το οκτάκτινο σύμβολο του ήλιου της Βεργίνας ανάμεσα σε 2 κίονες.

Η ύπαρξη του εξοργιστικού αυτού μνημείου γεννάει για μιά ακόμα φορά ερωτήματα. Το Ελληνικό ΥΠΕΞ τόσα χρόνια μπήκε καν στον κόπο να ελέγξει μέσω του Γραφείου Συνδέσμου του στα Σκόπια, όλα τα μνημεία που ανεγέρθηκαν στα Σκόπια στο πλαίσιο του “Σκόπια 2014”;

H ερώτηση φυσικά είναι ρητορική, καθότι όλοι γνωρίζουμε την απάντηση.

 

Το ίδιο άγαλμα από την μπροστινή πλευρά.

Τμήμα Ειδήσεων – History-of-Macedonia.com

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Θεσσαλονίκη 1913: Ο πρώτος εορτασμός της Επανάστασης

 

Στις 22 Μαρτίου του 1913, οι αναγνώστες της “Μακεδονίας” πληροφορήθηκαν πως σύμφωνα με απόφαση του βασιλιά Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου ο πανηγυρισμός της εθνικής γιορτής της 25ης Μαρτίου αναβαλλόταν. Η γιορτή μεταφερόταν στις 21 Μαΐου, ημέρα της ονομαστικής γιορτής του νέου βασιλιά.
Η αναβολή του πρώτου εορτασμού της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και πολλών άλλων περιοχών της Μακεδονίας και της Ηπείρου, δεν ξένισε κανέναν, αφού το χώμα στον τάφο του βασιλιά του Γεωργίου Α’ ήταν ακόμη νωπό. Ο δολοφονηθείς στις 5 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη βασιλιάς Γεώργιος κηδεύτηκε στην Αθήνα μόλις στις 20 Μαρτίου… Για τον λόγο αυτό η ανακοίνωση επεσήμαινε επίσης πως για τους εορτασμούς “το πένθος θα διακοπτόταν επί εικοσιτετράωρον”.

Δεν ξέρουμε βεβαίως τι περιεχόμενο ήθελαν να δώσουν στους πρώτους εν ελευθερία εορτασμούς της εθνικής μας παλιγγενεσίας τη χρονιά εκείνη, αλλά από τα δημοσιεύματα της εποχής συμπεραίνουμε πως κάποιοι από τους πρωταγωνιστές του Α’ Βαλκανικού Πολέμου είχαν ταυτιστεί με ήρωες της επανάστασης του ’21. Για παράδειγμα ο υποπλοίαρχος Νικόλαος Βότσης, ο οποίος με παράτολμη ενέργεια βύθισε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης το τουρκικό πολεμικό σκάφος “Φετχί Μπουλέντ”, παρομοιαζόταν με τους μπουρλοτιέρηδες του ’21. Αντίστοιχη περίπτωση ήταν και ο θείος του Βότση, ο κυβερνήτης του “Αβέρωφ” και επικεφαλής του στόλου Παύλος Κουντουριώτης, ο οποίος ταυτίστηκε με τους μεγάλους ναυτικούς ήρωες της ελληνικής επανάστασης. Ήταν βέβαια κι αυτός απόγονος  θρυλικής  οικογένειας ναυτικών  του ’21.

Βεβαίως στην πρώτη φάση των Βαλκανικών Πολέμων την κατά ξηράν δόξα σχεδόν μονοπώλησε ο αρχιστράτηγος και διάδοχος του θρόνου Κωνσταντίνος. Αυτός όμως μετά τη δολοφονία του πατέρα του και την αιφνίδια ανάρρησή του στον θρόνο έμελλε να πάρει μια διαφορετική αίγλη. Αμέσως λοιπόν μετά τη δολοφονία άρχισε μια συζήτηση για το πώς θα πρέπει να τιτλοφορείται ο νέος βασιλιάς. Δηλαδή αν θα ονομαστεί Κωνσταντίνος Α’ ή Κωνσταντίνος ΙΒ’, πράγμα που θα σήμαινε πως ο νέος βασιλιάς “της Μεγάλης μας Ελλάδος και ένδοξος Στρατηλάτης πολύ δικαίως δύναται να θεωρήται ως διάδοχος των Βυζαντινών αυτοκρατόρων” (“Μακεδονία”,7 Μαρτίου 1913).

Όπως αναφέρει το άρθρο της “Μακεδονίας” της 14ης Μαρτίου με τίτλο “Μόνον Δωδέκατος”, το ζήτημα αυτό “απασχολεί την κοινήν Ελληνικήν γνώμην και τον τύπον”. Και συνεχίζει λέγοντας: “Η βουλή των Ελλήνων κατά την τελετήν της ορκωμοσίας επευφήμησε την Α.Μ. τον Βασιλέα ως Δωδέκατον, ούτω τον τιτλοφορεί ολόκληρος ο Ελληνικός τύπος ούτω τον ονομάζει, ούτω τον θέλει η Ελληνική κοινή γνώμη”.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο διπλός εορτασμός της εθνικής παλιγγενεσίας και της ονομαστικής γιορτής του βασιλιά είχε επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, και παρούσα ήταν όλη η πολιτική ηγεσία με προεξάρχοντα τον βασιλιά Κωνσταντίνο και τους πρίγκιπες, όπως και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Έτσι, παρά τις όποιες κόντρες και αντιθέσεις που προηγήθηκαν όσον αφορά την καθυστέρηση της κατάληψης της Θεσσαλονίκης, στη φάση εκείνη δεν φαίνεται ότι υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα μεταξύ βασιλιά και πρωθυπουργού. Ο εθνικός διχασμός, με κύριους πρωταγωνιστές τον βασιλιά Κωνσταντίνο και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, θα έλθει αργότερα.

Όσο για την ατμόσφαιρα των εορτασμών, την παράσταση μάλλον έκλεψε ο “αθλητικώτατος το παράστημα, ωραιότατος την μορφήν” Κωνσταντίνος, ο “ζωντανεύσας τον ‘Μαρμαρωμένον Βασιληά’ των εθνικών παραδόσεων”.

Και μόνο στον λόγο του γυμνασιάρχη Λαμπρίδη επισημαίνουμε κάποιες ουσιαστικές αναφορές στην επέτειο της εθνικής μας παλιγγενεσίας…

 

* Για να διαβάσετε το αφιέρωμα σε μορφή pdf πατήστε εδώ

Εφημερίδα Μακεδονία

Πρόεδροι μοιραίοι και άβουλοι

Tου Μιχάλη Ιγνατίου

Το κυπριακό πολιτικό κατεστημένο, που αποτελούν το ΑΚΕΛ, ο ΔΗΣΥ αλλά και το ΔΗΚΟ -το τελευταίο αλλάζει συνέταιρο ανά πενταετία και ανάλογα με τα υπουργεία που λαμβάνει- οδήγησε την Κύπρο στην καταστροφή. Βεβαίως, τη μεγαλύτερη ευθύνη για τούτη την τραγωδία, φέρει ο προηγούμενος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος «είδε το κακό να έρχεται» και δεν έκανε το παραμικρό για να το αποτρέψει. Αντίθετα, από τον περασμένο Απρίλιο, επέλεξε να αφήσει τον χρόνο να περάσει, λαμβάνοντας την απόφαση να μην είναι αυτός που θα καταγραφεί στην Ιστορία ότι έθεσε το νησί κάτω από τον μηχανισμό του ΔΝΤ και της ΕΕ.

[pullquote]Για την τραγωδία της Κύπρου ευθύνονται ο Δ. Χριστόφιας, που ενώ είχε τον χρόνο δεν έκανε τίποτα για να την αποτρέψει, και ο Ν. Αναστασιάδης, γιατί με άτσαλο τρόπο αποδέχθηκε την καταδίκη της [/pullquote]

Δεν πρόκειται μόνο για ανευθυνότητα. Ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας και μαζί του η Κύπρος έχασαν δέκα πολύτιμους μήνες για να συγυρίσουν τα οικονομικά τους και να αποτρέψουν τη χρεοκοπία. Αντέγραψε με ακρίβεια τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος το 2009 αποφάσισε πως δεν θα αναλάβει το πολιτικό κόστος επιβάλλοντας τα μέτρα που ήσαν αναγκαία. Εάν ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου έδειχνε πολιτικό θάρρος και εάν προτιμούσε τη σύγκρουση με τους τραπεζίτες και την επιβολή σοβαρών μέτρων, η Κύπρος δεν θα βρισκόταν στον γκρεμό. Θα απέφευγε τον σκληρότατο μηχανισμό του ΔΝΤ και της ΕΕ, και σήμερα δεν θα δεχόταν τον άνευ προηγουμένου εκβιασμό των Ευρωπαίων εταίρων, που για να την «ξελασπώσουν» πρέπει να παραδώσει την εθνική της κυριαρχία και την πολιτική της ανεξαρτησία.

Ο νέος πρόεδρος, που προεκλογικά παρουσιαζόταν ως ο σωτήρας της πατρίδας, αποδείχθηκε πολύ μικρός για το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα της Κύπρου. Είχε υποσχεθεί πως δεν θα αποδεχθεί ΠΟΤΕ κούρεμα των καταθέσεων και είχε με στόμφο ανακοινώσει πως εάν εκλεγόταν θα υλοποιούσε συμφωνία στην οποία είχε καταλήξει με δύο χώρες για σύναψη δανείων. Το μόνο που κατάφερε μέχρι στιγμής είναι να απαξιώσει τη χώρα του και να την παραδώσει στα θηρία. Ενώ οι ευθύνες για την τραγωδία πέφτουν στις πλάτες του κ. Χριστόφια, ο κ. Αναστασιάδης είναι αυτός που με άτσαλο τρόπο αποδέχθηκε την καταδίκη της Κύπρου.

Πηγή: Έθνος

Η ιστορία ενός μάχιμου υψηλόβαθμου Μακεδόνα

 

 

ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το μοναδικό σωζόμενο σιδερένιο ζεύγος περικνημίδων και ο σιδερένιος θώρακας με τη δερμάτινη επένδυση (πανομοιότυπος με εκείνον της Βεργίνας) που εντυπωσιάζει το σύνολο της αριστοτεχνικής κατασκευής, με τις πολλαπλές αρθρώσεις, που αποσκοπούσε στη διευκόλυνση των κινήσεων του έφιππου άνδρα κατά την ώρα της μάχης. Τμήματα από μεγάλη ασπίδα, από τις παραγναθίδες ενός κράνους, δύο αιχμές δοράτων και ένα μαχαίρι. Πρόκειται για τα κτερίσματα που συνόδευαν τον υψηλόβαθμό, γενναίο άντρα στην τελευταία αιώνια κατοικία του, στο μακεδονικό τάφο του 4ου αι. π.Χ., που ήρθε στο φως στον Αγ. Αθανάσιο Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, παρά τις ανασκαφικές εργασίες στην περιοχή εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, ο τάφος παραμένει ακόμα απροσπέλαστος από το κοινό.

Η αρχαιολόγος Μαρία Τσιμπίδου-Αυλωνίτη, ανέφερε στην ανακοίνωσή της σήμερα, στην 26η επιστημονική συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, στο ΑΠΘ: «Είκοσι σχεδόν χρόνια κύλησαν από την ανασκαφική έρευνα στον επιβλητικό τύμβο της τότε Κοινότητας Αγ. Αθανασίου Θεσσαλονίκης, η οποία είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα της 16ης ΙΣΤ ΕΠΚΑ για τη Θεσσαλονίκη – Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997. Η αποκάλυψη, τον Ιούνιο του 1994, του μακεδονικού τάφου του 4ου αι. π.Χ., με την εντυπωσιακή πρόσοψη, κατάγραφη από τοιχογραφίες σε εξαίρετη κατάσταση διατήρησης, αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ειδήσεις εκείνης της δεκαετίας. Πρόκειται για ένα μοναδικό μνημείο του ελληνικού πολιτισμού, ενώ έκτοτε αποτελεί σημείο αναφοράς για πάμπολλες μελέτες που αφορούν την αρχαία ελληνική ζωγραφική και την ιστορία της Μακεδονίας».

Oπλισμός ενός μάχιμου υψηλόβαθμου Μακεδόνα

Σχετικά με τα ευρήματα που ήρθαν στο φως η ίδια συμπληρώνει ότι «αποκαλύφθηκαν τα κατάλοιπα της νεκρικής πυράς, και διασαφηνίστηκαν αρκετές λεπτομέρειες που αφορούσαν τις τεχνικές διαδικασίες της δημιουργίας του μεγάλου τύμβου μετά τις τελετουργίες της ταφής. Το σημαντικότερο όμως ήταν η ολοκληρωτική αποκάλυψη του αρχαίου κατωφερικού δρόμου που ανοιγμένος στο φυσικό υπόστρωμα του ταφικού τύμβου οδηγούσε στην πρόσοψη του μνημείου. Το μήκος του, που ανέρχεται συνολικά στα 24,20μ., (με πλάτος γύρω στα 4μ.) τον καθιστά έναν από τους μακρύτερους δρόμους πρόσβασης σε μακεδονικό τάφο που έχουν αποκαλυφθεί έως τώρα. Ακόμη, αυτά τα τελευταία χρόνια, πέρα από τη συνεχή μέριμνα για την προστασία των τοιχογραφιών, ολοκληρώθηκε και η χρονοβόρα ανασύσταση του οπλισμού του νεκρού: ανάμεσα στα άπειρα σιδερένια θραύσματα που είχαν διασκορπιστεί στο δάπεδο του συλημένου θαλάμου. Πρόκειται, για το σύνολο του οπλισμού ενός μάχιμου υψηλόβαθμου μακεδόνα, ενός εταίρου, μέλους της βασιλικής ίλης, ο οποίος κυριολεκτικά… σιδηροφόρει. Ενός άνδρα που θα συντρόφεψε τον Αλέξανδρο στην μακρινή και ένδοξη εκστρατεία αλλά ευτύχησε, απόμαχος πια, να επιστρέψει και να ταφεί στην ιερή γη των Μακεδόνων».

Απροσπέλαστο για το κοινό

Ωστόσο, το εντυπωσιακό είναι ότι το μνημείο παραμένει ακόμα και μετά από τόσα χρόνια απροσπέλαστο για το κοινό. Οσον αφορά στο χρονικό των εργασιών, της χρηματοδότησης, αλλά και των μελετών, η κ. Τσιμπίδου εξηγεί: «Με χρηματοδότηση του ΟΠΠΕ 97 (ύψους τότε 180.000.000 δρχ.), έγιναν οι αναγκαίες εργασίες συντήρησης των τοιχογραφιών, και της προσωρινής στέγασης και στήριξης του μνημείου, που αντιμετώπιζε προβλήματα στατικής επάρκειας. Αμεσα ετοιμάστηκαν και οι μελέτες για την κατασκευή του μόνιμου κελύφους προστασίας (για τις οποίες ο ΟΠΠΕ ’97 δαπάνησε άλλα 60.000.000 δρχ.), σύμφωνα πάντα με τις υποδείξεις της Δ/νσης Αναστήλωσης του ΥΠΠΟ αλλά και τις θετικές γνωμοδοτήσεις του ΚΑΣ. Το έργο, με τίτλο «Κατασκευή στεγάστρου στον Μακεδονικό τάφο ΙΙΙ και ανασύνθεση του ταφικού τύμβου στον Αγ. Αθανάσιο Θεσ/νίκης», ήταν το 1998 ένα από τα ελάχιστα του ΥΠΠΟ που παρουσίαζε άμεση ανταποδοτικότητα και 100% ωριμότητα. Παρόλα αυτά, περιλήφθηκε στα υπό ένταξη έργα του Τομέα Πολιτισμού του Γ’ ΚΠΣ, μόλις τον Ιούνιο του 2001. Αμέσως όμως μετά, η Δ/νση Αναστήλωσης, παρά τις ενστάσεις της Εφορείας, υπέβαλε στο ΚΑΣ πρόταση για την αναθεώρηση της ήδη εγκεκριμένης μελέτης, το οποίο, γνωμοδότησε κατά πλειοψηφία ως προς την κατ’ αρχήν έγκρισή της. Εκτοτε, μεσολάβησαν επτά έτη μέχρι την εκπόνηση νέων μελετών και την ανάθεση των εργασιών στην επιλεγείσα Ανάδοχο κοινοπραξία, με το σύστημα Μελέτης – Κατασκευής. Τον Οκτώβρη, λοιπόν, του 2008, 14 ολόκληρα χρόνια μετά την ανασκαφή, αρχίζουν τελικά οι εργασίες για την κατασκευή του νέου στεγάστρου, οι οποίες όμως προϋποθέτουν την σχεδόν ολοκληρωτική καθαίρεση του επιβλητικού τύμβου και την απογύμνωση του μνημείου από το φυσικό του προστατευτικό κάλυμμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».

Η ίδια προσθέτει: «Το έργο δεν παραδόθηκε ακόμη, δεν έχει ολοκληρωθεί η ανασύνθεση του τύμβου, ούτε η εξωτερική πρόσβαση προς το στέγαστρο, ενώ η συγκεκριμένη μελέτη αγνόησε τελείως το θαλαμωτό, επίσης τοιχογραφημένο τάφο, ο οποίος παραμένει εκτεθειμένος στην ανατολική παρειά. Ολα αυτά αναμενόταν να περιληφθούν σε νέες, ειδικές μελέτες, για τη γενικότερη διαμόρφωση του αρχαιολογικού χώρου προκειμένου να γίνει προσβάσιμος. Επιπλέον, το μεγάλο αγκάθι των στατικών προβλημάτων του τάφου έχει και πάλι παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες»

Αγγελιοφόρος

 

Ο τάφος του Φιλίππου του Αρριδαίου και της Ευρυδίκης βρέθηκε στις Αιγές

Τον τάφο του Φιλίππου Γ´Αρριδαίου της Μακεδονίας  και της συζύγου του Ευρυδίκης,  που  ο Κάσσανδρος  είχε ανακομίσει τα οστά τους στις Αιγές ταυτίζει  με αρκετή  βεβαιότητα η αρχαιολόγος  κυρία Αγγελική Κοτταρίδη με  ένα από τα  μνημεία της ταφικής βασιλικής συστάδας των Τημενιδών, που  έχει εντοπισθεί στο νεκροταφείο της αρχαίας πόλης.

Ο τάφος, που χρονολογείται στο τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα «τεκμηριώνει την χαρακτηριστική για τις βασιλικές συστάδες διαχρονική χρήση, που εδώ πλησιάζει τους τρεις αιώνες, κάτι που ακολουθεί προφανώς την εξέλιξη της δυναστείας των Τημενιδών»,όπως  ανέφερε χθες το βράδυ η αρχαιολόγος στο Αρχαιολογικό Συνέδριο για τις  έρευνες στη Μακεδονία  που πραγματοποιείται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

 Με ιδιαίτερα μεγάλο προθάλαμο (πλάτος 3,85 μέτρα και μήκος 3,55) και θάλαμο 3,85 Χ 4,30 μέτρα, παρουσιάζει μία ιδιομορφία παρόμοια εκείνης του τάφου του Φιλίππου Β´ που προκύπτει από την ανάγκη να τοποθετηθεί στον προθάλαμό του μια δεύτερη κλίνη για τη νεκρή, που βρισκόταν θαμμένη εκεί. 

«Φαίνεται πως φιλοξενούσε δύο ταφές, μία στον θάλαμο, του άνδρα στον οποίο ανήκε το σιδερένιο κράνος που βρέθηκε εκεί και μία στον προθάλαμο», θεωρεί λοιπόν η κυρία  Κοτταρίδη. Να σημειωθεί  ότι ο  συγκεκριμένος τάφος  που ερευνήθηκε  το 1987 από την καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ κυρία Στέλλα Δρούγου  βρέθηκε  κατεστραμένος αν και  διέσωζε την ιωνική  του πρόσοψη.

 Πέραν αυτού τρεις ακόμη τάφοι και τα  κατάλοιπα  δύο υπέργειων μνημείων εντοπίσθηκαν εδώ  και  ένα χρόνο,καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη το έργο της ανάπλασης και  ανάδειξης του νεκροταφείου των τύμβων και της βασιλικής συστάδας των Τημενιδών, που χρηματοδοτείται με 1.860.000 Ε από το ΕΣΠΑ. Τα  έφεραν στο  φως οι ανασκαφικοί καθαρισμοί και  οι δοκιμαστικές  τομές που  έγιναν για  την κατασκευή του στεγάστρου.

Συγκεκριμένα:

 Τρία εντυπωσιακά μνημεία  βρέθηκαν εν σειρά ανάμεσα στους μακεδονικούς  τάφους  και στην ομάδα των παλαιότερα ανασκαμμένων τάφων της συστάδας. Πρόκειται για ένα μεγάλο λιθόκτιστο κιβωτιόσχημο τάφο που σώζεται σχεδόν σε όλο του το ύψος, με λευκά κονιάματα στους τοίχους, λιτά διακοσμημένος με μπλε και κόκκινες ζωγραφιστές ταινίες και με το χαρακτηριστικό λίθινο βάθρο, που ορίζει τη θέση της νεκρικής κλίνης και της τεφροδόχου τοποθετημένο στη νότια πλευρά.

 Ο  τάφος αυτός αποκαλύφθηκε στη μέση της σειράς, ενώ βόρεια και νότια από αυτόν υπάρχουν δύο άλλοι μνημειακοί τάφοι ενός αρχιτεκτονικού τύπου που ήταν άγνωστος ως τώρα.

 Ο νότιος, η ανασκαφή του οποίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, είναι καταστραμμένος σε σημαντικό βαθμό, όμως ο βόρειος σώζεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση και  όπως  λέει  η αρχαιολόγος αποτελεί τον άμεσο πρόγονο των λεγόμενων «μακεδονικών» τάφων. Ο συγκεκριμένος, το εσωτερικό ύψος του οποίου οπωσδήποτε ξεπερνούσε τα 4,50 μέτρα  έχει τη μορφή μιας ευρύχωρης υπόστυλης ορθογώνιας αίθουσας με διαστάσεις περίπου 7Χ5 μέτρα.

Δύο αράβδωτοι ιωνικοί κίονες με αρκετά ψηλές τετράγωνες βάσεις υποβάσταζαν την προφανώς λίθινη οροφή της αίθουσας ενώ ημικίονες  προσέδιδαν κομψότητα και μεγαλοπρέπεια στον χώρο. Στις γωνίες αντί παραστάδες υπάρχουν τεταρτοκίονες  με ελικωτά κιονόκρανα. Ενα από τα  κιονόκρανα  μάλιστα  βρέθηκε καλυμμένο με λευκό κονίαμα  και με  διακόσμηση σε  γάλαζιο και  κόκκινο χρώμα.

 «Ολοι οι τάφοι βρέθηκαν βίαια λεηλατημένοι, γεγονός που πιθανότατα συνδέεται με την καταστροφή της βασιλικής νεκρόπολης των Αιγών το 276 π.Χ. από τους γαλάτες μισθοφόρους του Πύρρου ενώ ένα χρυσό βελανίδι που βρέθηκε στον κιβωτιόσχημο τάφο μαρτυρά την παρουσία χρυσού στεφανιού βελανιδιάς, γεγονός που σημαίνει ότι ο κάτοχος του ήταν άντρας»,  λέει  η κυρία Κοτταρίδη. Στην ίδια κατεύθυνση οδηγούν και τα ίχνη από έναν χάλκινο φολιδωτό θώρακα που βρέθηκαν στον υπόστυλο τάφο, ενώ δεν λείπουν και τα χρυσά δισκάρια με το χαρακτηριστικό αστέρι που βρέθηκαν παρά τη σύληση και στους τρεις τάφους.

 Από τις  ανασκαφές εξάλλου εντοπίσθηκαν τα  πενιχρά κατάλοιπα ενός μνημειακού  οικοδομήματος που από  ένα  νόμισμα του  Περδίκκα Β´ χρονολογείται στα 454-413 π.Χ. ενώ με υπέργειο σήμα-μνημείο σχετίζονται και τα εξαιρετικής ποιότητας θραύσματα ενός πολύπλοκου μεγάλου  και  ολόγλυφου φυτικού κοσμήματος με ελικωτά βλαστάρια μπουμπούκια και φύλλα άκανθας που μοιάζει με το κεντρικό ακρωτήριο του Παρθενώνα.

Πηγή: To Bήμα