WA Shadow Minister questioned on FYROM statements

 

John Hyde (L), WA state MP meets with Trajko Veljanoski, President of the Assembly of the Republic of Macedonia, in Skopje

The Australian Hellenic Council in Western Australia (AHCWA) has written to John Hyde, WA’s Shadow Minister for Culture, Multicultural Interests and Citizenship, requesting clarification of statements he allegedly made in recent meetings.

31 Jul 2011

Mike Sweet

The Australian Hellenic Council in Western Australia (AHCWA) has written to John Hyde, WA’s Shadow Minister for Culture, Multicultural Interests and Citizenship, requesting clarification of statements he allegedly made in recent meetings with Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM) parliamentarians.

Hyde met with the Chairman of FYROM Parliament’s Foreign Affairs Committee, Antonio Milososki in Skopje on July 22. The Macedonian Information Agency reported the meeting under the headline “Efforts made towards speeding up the recognition of the Republic of Macedonia under its constitutional name,”

A separate report published on the website of the Assembly of Macedonia stated that “the MP Mr Hyde underlined that Australian MPs are working on proper acknowledgement of the Republic of Macedonia by Australia”. The letter to Hyde from Con Berbatis – the AHC’s National Coordinator – asked the WA Shadow Minister to confirm if such statements were made, and goes on to request that if the media reports prepared in Skopje are accurate, that a formal retraction be issued by Hyde’s office, re-affirming the Shadow Minister’s adherence to the Australian Federal Government’s policy in relation to the ongoing discussions regarding the renaming of the FYROM.

The letter from the AHC sought to remind Hyde that arrangements for the interim measures (agreed in 1994 by the United Nations) to refer to FYROM as the required nomenclature still apply, and such a policy will be maintained until agreement is reached by Athens and Skopje.

Meanwhile, there are strong signs that the United States’ position on FYROM, and the issue of its renaming, has moved significantly under the Obama administration. Legislation proposed last week by the House of Representatives, under the title of “The Foreign Relations Authorisation Act” proposes new limitations on US aid to FYROM. Further irritating Skopje, the Bill referred to the FYROM under that name, rather than under the name ‘Republic of Macedonia’, as US official documents have done since the Bush administration chose to unilaterally recognise FYROM as the ‘Republic of Macedonia’ in 2004. The legislation states: “Greece has demonstrated an enormous good will gesture in agreeing that ‘Macedonia’ may be included in the future name of FYROM, as long as that term is combined with a geographic qualifier that makes it clear that there are no territorial ambitions on the part of the FYROM with regard to the historical boundaries of the Greek province of Macedonia.”

The proposed legislation also made clear the view view that “FYROM continues to utilise materials that violate provisions of the United Nations-brokered interim agreement between FYROM and Greece, regarding incendiary rallies, rhetoric, [and] propaganda”, and that future assistance offered by the US to the former Yugoslav republic “should be conditioned on the FYROM’s willingness to engage in meaningful discussions with Greece.” The Bill places limitations on the use of US assistance funds for programs and activities “that directly or indirectly promote incendiary rallies, rhetoric, or propaganda by state-controlled agencies or encourage acts by private entities likely to incite violence, hatred, or hostility, including support for printing and publishing of textbooks, maps, and teaching aids that may include inaccurate information on the histories and geographies of Greece and FYROM”. The legislation is seen as yet another setback for Skopje, after Hillary Clinton stated during her recent visit to Athens that FYROM must work to reach a compromise with Greece if they are to be allowed to accede to the European Union and NATO. The Australian Macedonian Advisory Council have said they welcome the Bill and would like to see further action taken by the US Government to discourage the provocative and unproductive attitude of the Government of the FYROM.

http://neoskosmos.com/news/en/WA-Shadow-Minister-questioned

Αφιέρωμα: Φίλιππος Β’ ο Μακεδών

31/07/2011

Φίλιππος Β’ o Μακεδών

Τέτοιες μέρες του 336 π.Χ., ο μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος Β’ έπεφτε δολοφονημένος, ύστερα από ένα μεγαλειώδες έργο με το οποίο επέβαλε την κυριαρχία του σε ολόκληρη τη Μακεδονία και τη Βόρεια Ελλάδα και ένωσε με διπλωματικές και πολεμικές κινήσεις τους Έλληνες…

Προκειμένου περί του βασιλιά των Μακεδόνων Φίλιππου Β’, η ευρύτερη ιστορική μνήμη δεν του φέρθηκε τόσο καλά όσο του άξιζε. Δεν αναφερόμαστε ούτε στο άσχημο τέλος του, στη δολοφονία του δηλαδή, που συνέβη τέτοιες μέρες του 336 π.Χ., αλλά ούτε και στις σελίδες της επίσημης ιστορίας – η οποία βεβαίως τον δικαιώνει για τα μεγαλειώδη πράγματα που έπραξε τόσο για τη Μακεδονία όσο και για ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο και πολιτισμό. Ή ακόμη και για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό… Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως από διάφορες και ποικίλες πηγές -ανάμεσά τους ένα ψηφιδωτό στο παλάτι του που αναπαριστά την “Αρπαγή της Ευρώπης”- οι ειδικοί εύλογα υποθέτουν πως ο ίδιος ο μακεδόνας βασιλιάς θεωρούσε τον εαυτό του ευρωπαίο ηγέτη.

Προφανώς αναφερόμαστε στην υστεροφημία του μέγιστου των Μακεδόνων αλλά και των αρχαίων ελλήνων βασιλέων. Και απ’ όλα αυτά που είναι γνωστά για τον ίδιο, καλό θα ήταν να μην πάει το μυαλό σας στα άγρια μεθύσια του ή στις πολλές συζύγους που άλλαξε -σύμφωνα άλλωστε και με τα ήθη της εποχής- ή σε οποιεσδήποτε άλλες μικρότητες που μπορεί να έπραξε σε καθημερινό, πολιτικό, διπλωματικό, συνωμοτικό επίπεδο, με τους ομόφυλους Έλληνες ή και με τους αλλόφυλους Πέρσες.

Θα επιμείνουμε λοιπόν να ισχυριζόμαστε πως η ευρύτερη ιστορία και ιδιαίτερα η μνήμη δεν του φέρθηκε τόσο καλά, ακόμη και αν ανάμεσα στις επίσημες σελίδες που γράφτηκαν για αυτόν διαβάζουμε πως ήταν ο σωτήρας της Ελλάδας ή ακόμη πως ήταν ο ηγέτης που ένωσε τους Έλληνες και προσπάθησε να τους θέσει σε εξωστρεφή λειτουργία ώστε να εγκαταλείψουν τον αδελφοκτόνο σπαραγμό.

Νεαρότατος ο Φίλιππος, σε ηλικία μόλις 23 ετών, μετά από πανωλεθρία του προκατόχου του έλαβε τα ηνία της Μακεδονίας, και ο κατά πάντα καινοτόμος βασιλιάς κατάφερε όχι μόνο να ανασυντάξει το ευρισκόμενο υπό απειλή κράτος και να επιβάλει την κυριαρχία του σε ολόκληρη τη Μακεδονία και τη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και να ενώσει με ευρύτερες διπλωματικές και πολεμικές κινήσεις τους Έλληνες.

Έτσι ο Φίλιππος άνοιξε τον δρόμο για την αντεπίθεση των Ελλήνων κατά των Περσών, που πολλές φορές ήδη είχαν “παρενοχλήσει” στρατιωτικά με τις ορδές τους τους Έλληνες σε θάλασσα και σε στεριά φτάνοντας μέχρι την ίδια την Αθήνα. Και όσο κι αν οι ελληνικές δυνάμεις κατήγαγαν περιφανείς νίκες (ή ακόμη και περιφανείς ήττες, όπως για παράδειγμα στις Θερμοπύλες), συνέχιζαν να απειλούνται από τον Πέρση Μεγάλο Βασιλιά. Αίφνης όμως τον μέγιστο των ελλήνων βασιλέων, Φίλιππο Β’, τον πρόλαβε ο θάνατος. Και τότε ήλθε η σειρά του τρισμέγιστου Αλέξανδρου να αναλάβει δράση – έτσι εσαεί πλέον ο Φίλιππος αποκαλείται, σχεδόν μονότονα και μονοσήμαντα από όλους, ως ο πατέρας του Μεγάλου Αλέξανδρου. Αλλά ο Φίλιππος Β’ δεν ήταν μόνο αυτό. Το μεγαλειώδες έργο του μεγίστου πατέρα ήταν το εφαλτήριο, ναι, για τον τρισμέγιστο γιο. Και ίσως έτσι πρέπει να τον θυμόμαστε και να τον μνημονεύουμε για να μην τον αδικούμε, προσφέροντάς του την αρμόζουσα τιμή!

Κείμενα: Μανόλης Ανδρόνικος, Θανάσης Γεωργιάδης, Ιωάννης Τουλουμάκος
Συνέντευξη: Βασίλης Βουτέρος
Επιμέλεια αφιερώματος, κείμενο, συνέντευξη: Στέλιος Κούκος (skoukos@makthes.gr

http://www.makthes.gr/news/reportage/78188/

 

ΤΑ “ΙΟΥΛΙΑΝΑ” ΤΟΥ 1920 ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

 

Το τέλος του Α’ παγκοσμίου πολέμου βρίσκει τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τους φιλελεύθερους, αδιαμφισβήτητους κυρίαρχους στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ελλάδος. Τα βασικότερα εργαλεία για την επικράτηση αυτή μετά το 1917, ήταν η εξορία του Βασιλιά Κωνσταντίνου, η επιβολή στρατιωτικού νόμου, η εκκαθάριση των δημοσίων υπηρεσιών από τους αντιβενιζελικούς, η αναγκαστική αποστρατεία όλων των αντιφρονούντων Βασιλοφρόνων αξιωματικών, η εξορία των είκοσι σημαντικότερων πολιτικών προσωπικοτήτων των αντιβενιζελικών καθώς και η απόλυση του αντιβενιζελικού Αρχιεπισκόπου (1). Μια σειρά από τουφεκισμούς οπλιτών που αντιδρούσαν στην Βενιζελική επιστράτευση (λ.χ. στα “Λαμιακά”) ολοκλήρωσαν το σκηνικό του αυταρχισμού.

 

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε αυτή την τριετία (1917-1920) που διήρκεσε η καταστολή αυτή, βρισκόταν, ως επί το πλείστον, στο εξωτερικό ασκώντας μια επιθετική εξωτερική πολιτική με διαδοχικούς σταθμούς την σύμπραξη της Ελλάδος στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο στην νικηφόρα παράταξη της Αντάντ, την συμμετοχή στην εκστρατεία της Μεσημβρινής Ρωσίας (κατά των κομμουνιστών) προς υπεράσπιση Γαλλικών και Βρεττανικών οικονομικών συμφερόντων, την υποβολή σειράς υπομνημάτων με τις ελληνικές διεκδικήσεις στην Συνδιάσκεψη για την Ειρήνη των νικητών του Μεγάλου πολέμου, την απόβαση του ελληνικού στρατού στην Σμύρνη και τελικά τον διπλωματικό θρίαμβο της συνθήκης των Σεβρών που, θεωρητικά τουλάχιστον (ο Κεμάλ και οι Τούρκοι εθνικιστές δεν ανγνώριζαν την Συνθήκη), εξασφάλιζε την πραγμάτωση της ελληνικής Μεγάλης Ιδέας.

Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Μετά την υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών, ο Ελευθέριος Βενιζέλος θα επέστρεφε στις 30 Ιουλίου 1920 από την Γαλλία στην Ελλάδα με το τρένο από τον σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών (2). Εκεί, την ώρα της επιβίβασης, δυο απότακτοι αντιβενιζελικοί αξιωματικοί – ο υπολοχαγός μηχανικού Γεώργιος Κυριάκης και ο υποπλοίαρχος Απόστολος Τσερέπης, αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον Έλληνα Πρωθυπουργό, πυροβολώντας με τα περίστροφα τους από κοντινή απόσταση. Έριξαν πάνω από 10 σφαίρες συνολικά, με τον Βενιζέλο να τραυματίζεται ελαφρά στον αριστερό ώμο και χέρι. Η αποτυχία τους ήταν αποτέλεσμα της ψύχραιμης αντίδρασης του Έλληνα πρωθυπουργού που όταν ένιωσε τον κίνδυνο άρχισε να τρέχει δεξιά – αριστερά, σε συνδυασμό προς την τυχαία πτώση του πίσω από αποσκευές και την ανεξήγητη αστοχία, σχεδόν εξ’ επαφής, των υποψήφιων δολοφόνων (3).

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος νοσηλεύτηκε για μια μέρα σε Γαλλικό νοσοκομείο και όταν ανάρρωσε , παρέστη ως μάρτυρας κατηγορίας στην δίκη των δύο επίδοξων δολοφόνων του. Στην κατάθεση του άφησε σαφείς υπαινιγμούς για συνωμοσία κατά της ζωής του από τον εξόριστο Βασιλιά Κωνσταντίνο. Οι δύο κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε πολυετείς ποινές, μένοντας για πολλά χρόνια στις Γαλλικές φυλακές (4).

ΤΑ “ΙΟΥΛΙΑΝΑ” ΤΟΥ 1920

Η είδηση της απόπειρας δεν έγινε αμέσως γνωστή στην Αθήνα, παρά μόνο το μεσημέρι της 31ης Ιουλίου του 1919. Σύμφωνα με την μαρτυρία του Εμμανουήλ Ρέπουλη, αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Βενιζέλου, προσπάθησε ο ίδιος να κρύψει την είδηση, αλλά ήδη ανεπίσημες φήμες στην πόλη διέδιδαν τον θάνατο του Βενιζέλου. Αμέσως μετά την κυκλοφορία της “είδησης”, ένα οργισμένο πλήθος Βενιζελικών παρακρατικών ξεχύθηκε στους Αθηναϊκούς δρόμους ζητώντας εκδίκηση (5), κρατώντας ρόπαλα και λοστούς επιτέθηκαν αρχικά κατά των γραφείων όλων των Αντιβενιζελικών εφημερίδων καταστρέφοντας αυτά σχεδόν ολοσχερώς (Η Πολιτεία, Η Καθημερινή, το Σκριπ, η εσπερινή), αμέσως μετά επιτέθηκαν στις οικείες των συγγενών των επίδοξων δολοφόνων, προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές στο θέατρο της Κοτοπούλη (γνωστής οπαδού της Αντιπολίτευσης και του εξόριστου Βασιλιά), αρκετές ζημιές σε ζαχαροπλαστεία, καφενεία και άλλα καταστήματα γνωστών αντιβενιζελικών πολιτών, ενώ λεηλάτησαν και τις οικείες των ηγετών της “Ηνωμένης Αντιπολίτευσης”, καταστρέφοντας σχεδόν ολοσχερώς την οικεία του πρώην πρωθυπουργού Στέφανου Σκουλούδη (6).

Το Βενιζελικό όργιο βίας και λεηλασίας είχε μικρή διάρκεια, αλλά ήταν πολύ αποτελεσματικό. Ξεκίνησε στις 12.00 το μεσημέρι και σταμάτησε στις 19.00, όταν ξεκίνησε η δοξολογία στην Μητρόπολη για την σωτηρία του Ελευθέριου Βενιζέλου. Όλα τα στελέχη της Αντιπολίτευσης κρύβονταν κατατρομοκρατημένα, κανείς αντιβενιζελικός δεν αντίδρασε (αυτή ήταν η κύρια αιτία που δεν υπήρξαν θύματα), ενώ τα όργανα της τάξης του κράτους παρακολουθούσαν διακριτικά την κατάλυση κάθε έννοιας έννομης τάξης. Οι υλικές ζημιές που προκλήθηκαν ήταν σοβαρές, αλλά αυτό που συγκλόνισε την ελληνική κοινή γνώμη ήταν η αναίτια και ψυχρή δολοφονία του Ίωνος Δραγούμη.

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ

 

Ο Ίων Δραγούμης πληροφορήθηκε την είδηση της απόπειρας νωρίς το μεσημέρι. Οδήγησε την Μαρίκα Κοτοπούλη στο σπίτι της στην Κηφισιά για να την προστατεύσει από τυχόν βιαιοπραγίες εις βάρος της λόγω των πολιτικών της φρονιμάτων και υπό το καθεστώς μιας έντιμης αλλά μοιραίας αντίληψης του καθήκοντος, αποφάσισε να επιστρέψει στα γραφεία της εφημερίδας του, ώστε να επιμεληθεί την έκδοση της. Είχε απόλυτη συναίσθηση του κινδύνου της απόφασης του. Ένιωθε την υποχρέωση να μην κρυφτεί αλλά να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του ως ένας από τα ηγετικά στελέχη της αντιπολίτευσης.
Κατέβηκε με το αμάξι του την οδό Κηφισίας ως το ύψος των Αμπελοκήπων στην τότε έπαυλη Θων. Εκεί τον σταμάτησε μια ομάδα ενόπλων που άνηκαν στο περίφημο τάγμα ασφαλείας του Παυλου Γύπαρη(7). Ο Δραγούμης συναισθάνθηκε τον κίνδυνο και ζήτησε από τον οδηγό να προχωρήσει. Οι ένοπλοι όμως ακινητοποίησαν το αυτοκίνητο, συνέλαβαν τον Δραγούμη τον χτήπησαν στο πρόσωπο και τον οδήγησαν βίαια στον στρατώνα του τάγματος τους. Στο προαύλιο του στρατώνα βρίσκονταν ο Παύλος Γύπαρης, διοικητής των Βενιζελικών ταγμάτων ασφαλείας, παλαιός γνώριμος του Δραγούμη από τον Μακεδονικό Αγώνα, και ο Εμμανουήλ Μπενάκης, επίσης γνώριμος του Δραγούμη απο την θητεία του στην πρεσβεία της Αλεξάνδρειας. Αρχικά οι δύο άνδρες συζητούσαν χαμηλόφωνα κοιτάζοντας βλοσυρά τον Δραγούμη. Η αγωνιώδης αναμονή του αιχμαλώτου διήρκεσε 20 λεπτά. Μετά από ένα μυστηριώδες τηλεφώνημα που δέχτηκε, ο Γύπαρης διέταξε 18 στρατιώτες με οπλισμένα τα ντουφέκια, να οδηγήσουν τον Δραγούμη αιχμάλωτο, πεζή ως το φρουραρχείο (8).

Οι στρατιώτες περιστοίχισαν τον Δραγούμη και τον οδήγησαν στην συμβολή των οδών Κηφισίας και Ρηγίλλης. Εκεί σταμάτησαν και τον έστησαν σε έναν μαντρότοιχο. “Δεν υπάρχει πλέον ελπίδα?” τους ρώτησε ο μελλοθάνατος μέσα στην επιθανάτια αγωνία του. Κανείς από τους ενόπλους δεν απάντησε. Πρότειναν όλοι τα όπλα τους και έριξαν στον άτυχο άνδρα εξ επαφής χωρίς καν παράγγελμα. Ο Δραγούμης δεν αντιστάθηκε, ούτε και προσπάθησε να ξεφύγει από τους δολοφόνους του(9). Ήρεμα στάθηκε μπροστά τους, κοιτώντας τον Αττικό ουρανό που τόσο ύμνησε και αγάπησε, για τελευταία φορά…Οι εύστοχες ριπές των όπλων τον άφησαν στον τόπο χωρίς πνοή. Οι δολοφόνοι του, πλησίασαν την σωρό του και τον λόγχισαν για να βεβαιωθούν για τον θάνατο του. Αμέσως μετά επέστρεψαν στον στρατώνα τους.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ – ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Το πτώμα του Δραγούμη έμεινε σκυλευμένο στο πεζοδρόμιο για πολλές ώρες. Αργά το απόγευμα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο, όπου μετά από ειδοποίηση αργά το βράδυ, προσήλθε τραγική μορφή ο γηραιός πατέρας του Στέφανος Δραγούμης, (πρώην πρωθυπουργός και τελευταίος ύπατος αρμοστής στην Κρήτη) για να αναγνωρίσει τον νεκρό γιο του. Η οικογένεια του νεκρού απαίτησε νεκροψία που έδειξε ότι ο άτυχος άνδρας έφερε 9 σφαίρες στο κορμί του, έντεκα λογχισμός διαμπερείς δια ξιφολόγχης και κάταγμα του αριστερού μηρού δια υποκοπάνου όπλου.

Την επομένη δεν κυκλοφόρησε (όπως είναι λογικό μετά την καταστροφική λαίλαπα της προηγούμενης ημέρας) καμία εφημερίδα της Αντιπολίτευσης. Όλες οι Βενιζελικές εφημερίδες φιλοξενούσαν την είδηση της απόπειρας κατά του Βενιζέλου, αφιερώνοντας λίγες μόνο λέξεις για την στυγερή δολοφονία. Αρκετές μάλιστα υποστήριζαν ότι ο Δραγούμης σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει. Κάποιες δε, υποστήριξαν ότι οι εκτελεστές ήταν σε αυτοάμυνα γιατί δήθεν τους άνοιξε πυρ ο Δραγούμης με το περίστροφο του! Αντιπολιτευόμενες εφημερίδες κυκλοφόρησαν δέκα μέρες μετά αποκαθιστώντας την αλήθεια(10).

Η κηδεία του έγινε μέσα σε ανείπωτη θλίψη από τους οικείους του και συνοδεύτηκε από ένα μεγάλο πλήθος πολιτών. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος συγκλονίστηκε όταν έμαθε το στυγερό έγκλημα και αμέσως απέστειλε θερμό συλλυπητήριο τηλεγράφημα στον πατέρα του Δραγούμη, φανατικό πολιτικό του εχθρό. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα η μνήμη του θλιβερού γεγονότος τον κατέτρεχε για αυτό και μερίμνησε προσωπικά για την ανεύρεση των δολοφόνων αλλά όχι και για την ανεύρεση τυχόν ηθικών αυτουργών (αν υπήρχαν)(11). Έτσι τα μέλη του εκτελεστικού αποσπάσματος που είχαν φυγαδευτεί στην Κρήτη από τους Βενιζελικούς, παραπέμφθηκαν σε δίκη.

 

Σε προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στην ελληνική βουλή για τα τραγικά γεγονότα, ο αντικαταστάτης του πρωθυπουργού εν απουσία του Εμμανουήλ Ρέπουλης, προσπάθησε άνευρα και ομολογουμένως διόλου πειστικά να υποστηρίξει την κυβερνητική εκδοχή των γεγονότων για δήθεν σύντονες προσπάθειες του να αποφευχθούν τα επεισόδια και η δολοφονία. Στις αιτιάσεις της Αντιπολίτευσης απάντησε με δικαιολογίες και υπεκφυγές, ενώ στο τέλος ανήγγειλε εμφανώς συντετριμμένος και πιθανή πρόθεση του να εγκαταλείψει τον δημόσιο βίο (12). Η ηθική αυτουργία του φόνου χρεώθηκε στον ίδιο τον Γύπαρη και στον Μπενάκη, χωρίς όμως ποτέ να αποδειχθεί κάποια κατηγορία. Το 1922 ο Μπενάκης παραπέμφθηκε σε δίκη για ηθική αυτουργία αλλά απαλλάχτηκε, με την κόρη του, την Πηνελόπη Δέλτα να είναι κατηγορηματική στο αρχείο της, για την αθωότητα του πατρός της.

Η δολοφονία του Ιωνος Δραγούμη κηλίδωσε τον πολιτικό βίο της χώρας βαθαίνοντας το ψυχικό χάσμα ανάμεσα στους δύο κόσμους (βενιζελικών-αντιβενιζελικών), επιβεβαίωσε την κοινωνική αίσθηση για τον Βενιζελικό αυταρχισμό στην άσκηση της εξουσίας και τελικά αποτέλεσε έναν ρυθμιστικό παράγοντα για το απρόσμενα θετικό αποτέλεσμα για την “Ηνωμένη Αντιπολίτευση” στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920, κάτι που υποβαθμίζει συστηματικά η σύγχρονη ελληνική ιστοριογραφία.

http://www.istorikathemata.com/

 

Αρχαίοι Φίλιπποι: Διαχρονική κοιτίδα πολιτισμού

 

Η Βασιλική Α’, στο βόρειο τμήμα του αρχαιολογικού χώρου, ήταν η πρώτη εκκλησία που ανασκάφηκε. Εχει εντυπωσιακό άμβωνα στο κέντρο και πιθανότατα εδώ βρισκόταν ο θρόνος του επισκόπου.

Μόλις 15 χιλιόμετρα από την Καβάλα και άλλα 21 από τη Δράμα απέχει ένας από τους πιο αξιόλογους και φημισμένους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας και ο πιο σημαντικός της Ανατολικής Μακεδονίας. Από το 1914 που ξεκίνησαν οι ανασκαφές, στο σημείο αυτό συντελείται μια διαχρονική “συνάντηση” πολιτισμών. Τα ερείπια των μνημείων που βρίσκονταν εγκλωβισμένα στα διάφορα στρώματα του εδάφους έρχονται στο φως για να δώσουν στους ειδικούς πληροφορίες σχετικά με τη ζωή, τις συνήθειες και τις λατρείες των ανθρώπων που έζησαν εδώ σε διάφορες ιστορικές περιόδους. Ελάτε μαζί μας για μία περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων και στη συνέχεια για μία βόλτα στην πόλη της Δράμας.

Ιστορία με αφετηρία το 5.000 π.Χ.

Στην περιοχή των Φιλίππων οργανωμένη ζωή υπήρξε πολύ πριν από τον βασιλιά Φίλιππο – ήδη από την προϊστορική εποχή. Αφετηρία θεωρείται το 5.000 π.Χ. και η ανθρώπινη παρουσία συνεχίστηκε αδιάλειπτα ως την πρώιμη εποχή του σιδήρου (μεταξύ 1050 και 700 π.Χ.).

Ο οικισμός εκείνος εγκαταλείφθηκε για να αναπτυχθεί ένας άλλος πιο δυτικά, στην κορυφή του οχυρού λόφου.

Το 360 π.Χ., στην ακρόπολη αυτή, Θάσιοι με αρχηγό τον Καλλίστρατο ίδρυσαν την αποικία των Κρηνιδών. Η οποία βρισκόταν πάνω στον μόνο δρόμο που ένωνε το εσωτερικό της αρχαίας Θράκης με τα παράλια και περνούσε ανάμεσα στους πρόποδες του Ορβήλου όρους και στα έλη.

Ετσι κατάφεραν να εξασφαλίσουν στη Θάσο πρόσβαση σε γεωργικά προϊόντα, σε ξυλεία και στα ορυχεία του Παγγαίου. Μόλις 5 χρόνια αργότερα, φοβούμενοι τις θρακικές φυλές της περιοχής, προσέφυγαν για προστασία στον βασιλιά Φίλιππο Β’, ο οποίος κατέλαβε την πόλη το 356 π.Χ., την οχύρωσε, τη μετονόμασε και εγκατέστησε εκεί Μακεδόνες αποίκους.

Χάρη στα νέα ορυχεία χρυσού που ανακαλύφθηκαν σε κοντινή περιοχή, η πόλη απέκτησε ισχυρή οικονομία.

Μετά μια περίοδο παρακμής, επανήλθε στο προσκήνιο το 42 μ.Χ., όταν έγινε εδώ η περίφημη μάχη των Φιλίππων ανάμεσα στους ρωμαϊκούς στρατούς των δημοκρατικών του Βρούτου και του Κάσσιου και των συνεχιστών της πολιτικής του Ιουλίου Καίσαρα, Οκταβιανού και Αντώνιου (όπου ηττήθηκαν οι δημοκρατικοί).

 

Οι πληροφορίες σχετικά με την πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος είναι λίγες σε σχέση με εκείνες των επόμενων περιόδων, επειδή τα μνημεία που έχουν ανασκαφεί ανήκουν κυρίως στους ρωμαϊκούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους.

Οι Φίλιπποι μετατράπηκαν σε αυτοκρατορική αποικία και τόπο εγκατάστασης βετεράνων στρατιωτικών. Μεταξύ 49-50 μ.Χ. η παράδοση προσθέτει στην ιστορία τους ένα σημαντικό, για τους χριστιανούς, γεγονός: την άφιξη του Αποστόλου Παύλου. Με την επικράτηση του χριστιανισμού τον 4ο αιώνα, στα σημεία όπου βρίσκονταν κατεστραμμένα δημόσια κτίρια υψώθηκαν μεγαλόπρεποι χριστιανικοί ναοί (τρεις από τους οποίους υπάρχουν σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο) και οι Φίλιπποι έγιναν προσκυνηματικό κέντρο.

Η παρακμή ξεκίνησε στο τέλος του 6ου αιώνα και στις αρχές του 7ου, επειδή οι κάτοικοι δεν είχαν πλέον τη δυνατότητα να αναστηλώσουν τα κτίρια που έπληξαν καταστροφικοί σεισμοί.

Οι σλαβικές επιδρομές χειροτέρεψαν την κατάσταση κι έτσι πολλοί εγκατέλειψαν την πόλη, που τελικά ερήμωσε τον 14ο αιώνα με την εμφάνιση των Τούρκων.

 

Κατά την αποκατάσταση του θεάτρου των Φιλίππων το 1950 έγινε εκτεταμένη χρήση τσιμέντου. Παρ’ όλα αυτά το μνημείο παραμένει εντυπωσιακό και είναι από τα αρχαιότερα της πόλης, με παρεμβάσεις που έγιναν από τους Ρωμαίους για τη χρήση του ως αρένα.

Από το αρχαίο θέατρο στη “φυλακή του απόστολου Παύλου”
Η παλιά εθνική οδός, αν και δεν χρησιμοποιείται πια, χωρίζει τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων σχεδόν στη μέση. Οι πληροφορίες σχετικά με την πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος είναι λίγες σε σχέση με τις πόλεις των επόμενων περιόδων, επειδή τα μνημεία που έχουν ανασκαφεί ανήκουν κυρίως στους ρωμαϊκούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους.

Οι αρχαιολόγοι έχουν διακρίνει το βόρειο από το νότιο τμήμα. Στο πρώτο εντάσσεται το θέατρο του 4ου αιώνα, που έκτισε πιθανότατα ο Φίλιππος, ιερά, η Βασιλική Α’ (5ου-6ου αιώνα), η λεγόμενη φυλακή του Αποστόλου Παύλου και η Βασιλική Γ’ (4ος -6ος αιώνας).

 

Αποψη της Βασιλικής Α. Η εκκλησία είχε δύο ορόφους. Τα στοιχεία της διακόσμησής της, όπως τα μαρμάρινα δάπεδα ή οι καλύψεις των τοίχων, φανερώνουν τη μεγάλη οικονομική ισχύ της πόλης την περίοδο που κτίστηκε.

Στο δεύτερο τμήμα υπάρχουν ίχνη της θεωρούμενης ως Εγνατίας οδού και τα δημόσια κτίρια της πόλης, η περίφημη Βασιλική Β’, το Οκτάγωνο, το Επισκοπείο, το Βαλανείο.

Ψηλά πάνω στον λόφο βρίσκεται η Ακρόπολη και στο εσωτερικό της ο τετράπλευρος πύργος των υστεροβυζαντινών χρόνων. Γύρω του υπάρχει βυζαντινό τείχος θεμελιωμένο πάνω σ’ εκείνο της εποχής του Φιλίππου.

Το τείχος ξεκινώντας από εδώ περιέκλειε τμήμα της πεδιάδας. Η περίμετρός του έφτανε τα 3,5 χλμ. και είχε ισχυρούς πύργους. Για να ανέβετε εδώ από το μονοπάτι θα χρειαστείτε περίπου 45 λεπτά.

 

Ο τρούλος της Βασιλικής Β’ κατ’ άλλους κατέρρευσε πριν ολοκληρωθεί το μνημείο και κατ’ άλλους λίγο μετά την ολοκλήρωσή του, λόγω σεισμών. Πάντως, η αρχιτεκτονική της εκκλησίας φανερώνει ότι ήταν κτισμένη στα πρότυπα της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης.

Στο βόρειο τμήμα. Το αρχαίο θέατρο είναι αυτό που θα δείτε πρώτο μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο. Εχει γίνει ακόμη πιο διάσημο τα τελευταία χρόνια χάρη στα πολιτιστικά δρώμενα που διοργανώνονται εδώ, με σημαντικότερο το φεστιβάλ αρχαίου δράματος.

Το εντυπωσιακό μνημείο είναι από τα αρχαιότερα οικοδομήματα της πόλης, ενώ παρεμβάσεις έγιναν από τους Ρωμαίους για να χρησιμοποιηθεί ως αρένα. Η αποκατάσταση που έγινε το 1950, πάντως, το έχει… ενισχύσει με μεγάλες δόσεις μπετόν – κάτι που αλλοιώνει την εικόνα του.

 

Το συγκρότημα του Οκταγώνου βρίσκεται στη νότια πλευρά του αρχαιολογικού χώρου, αλλά έχει ξεχωριστή περίφραξη και φύλαξη. Εχει δυο άμβωνες – κάτι που είναι σπάνιο, όπως και το σύνθρονο που βρίσκεται δεξιά από τα ψηφιδωτά με τα λατρευτικά και τα φυτικά ή ζωικά σύμβολα.

Το επόμενο αξιόλογο μνημείο μπροστά στο οποίο θα βρεθείτε είναι η Βασιλική Α’ με εγκάρσιο κλίτος και μεγαλοπρεπή γλυπτικό διάκοσμο. Είναι η πρώτη εκκλησία που ανασκάφηκε και το συγκρότημά της είναι τεράστιο. Μετά την καταστροφή της, στη νοτιοδυτική άκρη του αιθρίου χτίστηκε παρεκκλήσι κάτω από το οποίο υπάρχει μια δεξαμενή: η παράδοση λέει πως ήταν η φυλακή του Αποστόλου Παύλου και είχε μετατραπεί σε χώρο λατρείας.

Τα τενάγη
Αιώνες πριν, οι απέραντες εκτάσεις που αντικρίζετε γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων και ονομάζονται τενάγη, ήταν έλος. Η πιο αξιόλογη προσπάθεια για την αποξήρανσή τους -εκτός από αυτήν που έγινε το 1930 για να μοιραστούν αγροτικοί κλήροι στους πρόσφυγες -ανήκει στον Φίλιππο Β’ βασιλιά της Μακεδονίας, τον 4ο αιώνα π.Χ. Κι αυτό γιατί έγκαιρα αντιλήφθηκε ότι η νέα πόλη που δημιούργησε και βάφτισε δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί όσο τα έλη έφταναν στις παρυφές της και εξαφάνιζαν την καλλιεργήσιμη γη.

 

Λεπτομέρεια από την περίφημη Βασιλική Β’. Η αναστήλωσή της έγινε μεταξύ 1995-6 με όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στο θέατρο των Φιλίππων, εδώ νέο υλικό χρησιμοποιήθηκε σε ποσοστό μικρότερο του 10%.

http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23516&subid=2&pubid=51510949

ΛΙΤΟΧΩΡΟ – ΑΓΑΛΜΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

 

httpv://www.youtube.com/watch?v=c6EMfDi_MuI

29/7/11

Tα αποκαλυπτηρια του αγαλματος του Μεγαλου Αλεξανδρου που εγιναν στο “Αλεξανδρειο Ιδρυμα” στο Λιτοχωρο,παρουσια πληθους κοσμου απ’ολη την Ελλαδα.

The statue of Alexander the Great unveiled at Alexandreio Foundation,which is located on the foot of mount Olympus between Litochoro and Dion (1km from the Health Center).in the video is heard the Greek National Anthem

http://www.youtube.com/user/escada123asd

Νέα κυβέρνηση, ίδιο μοτίβο στα Σκόπια

Στην αδιάλλακτη στάση της ως προς την ονομασία εξακολουθεί να επιμένει η κυβέρνηση των Σκοπίων.

Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι, παρουσιάζοντας τις προγραμματικές δηλώσεις της νεοσυσταθείσας κυβέρνησής του στη Βουλή της ΠΓΔΜ, επανέλαβε την πρόθεσή του για διενέργεια δημοψηφίσματος για την όποια ονομασία θα προκύψει από τις συνομιλίες, λέγοντας:

«Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αποδεχτεί αλλαγή του Συντάγματος, με στόχο την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και δεν πρόκειται να αποδεχτεί ιδέες και προτάσεις οι οποίες θα έπλητταν τη μακεδονική εθνική ταυτότητα, τη διαφορετικότητα του μακεδονικού έθνους και τη μακεδονική γλώσσα. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να επιτρέψει οποιαδήποτε λύση στο ζήτημα που επέβαλε η Ελλάδα, δίχως νωρίτερα να αποφανθούν επ’ αυτής οι πολίτες με δημοψήφισμα, διά του οποίου η πλειοψηφία τους θα συναινέσει στην ενδεχόμενη λύση».

Κατά τα λοιπά ο κ. Γκρούεφσκι έθεσε ως προτεραιότητες της κυβέρνησής του την ένταξη στο ΝΑΤΟ, καθώς και την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την πλήρη ένταξη της χώρας του στην Ε.Ε.

Α.Ε.Μ.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=297426

Ο Ομηρος δεν… διάβαζε «Χουριέτ»

 

Η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η ιδανικότερη, που υπήρξε ποτέ, για να παραχωρεί εμπράγματες εγγυήσεις σε όλους όσοι τις απαιτούν ή σκέφτονται να τις ζητήσουν. Είναι έτοιμη να υποθηκεύσει οτιδήποτε, κάνοντας το χατήρι οποιασδήποτε χώρας, ακόμα κι αν η τελευταία δεν μας έχει δανείσει ούτε σεντ. Ο κ. Παπανδρέου και οι συναυτουργοί του εκχωρούν τα πάντα, από πεποίθηση και ιδεολογία. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι η έκθεση ελληνικών αρχαιοτήτων που θα γίνεται στο τουρκικό μουσείο Σαμπαντζί (το οποίο αποτελεί ίδρυμα του ομώνυμου πανεπιστημίου) στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την 28η Αυγούστου.

«Αρχή κάθε σοφίας είναι η γνώση της σημασίας του ονόματος» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και η καπηλεία της ελληνικής ιστορίας από τους απογόνους του Αλπ Αρλσάν ξεκινάει από την ονομασία της έκθεσης: «Απέναντι. Οι Κυκλάδες και η δυτική Ανατολία κατά την 3η χιλιετία π.Χ.» Σε κάθε τρίτο παρατηρητή, ο οποίος τυχαίνει να αγνοεί την ιστορική διαδρομή του ελληνισμού και του πολυεθνικού, ετερόκλητου επινοήματος που αποκαλείται «τουρκισμός», δημιουργείται η αίσθηση ότι η έκθεση αφορά στον πολιτισμικό… διάλογο των δύο λαών στην απώτατη αρχαιότητα (η λέξη «Απέναντι» αυτό εξυπηρετεί). Η αλήθεια είναι ότι στην απώτατη αρχαιότητα ουδείς δεσμός είχε αναπτυχθεί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, για τον απλούστατο λόγο της απουσίας των δεύτερων από τον παγκόσμιο ιστορικό και εθνολογικό χάρτη. Είναι επίσης γεγονός ότι ο Ηράκλειτος, στην Εφεσο, ουδέποτε είχε Τούρκους ακροατές, μια και τότε δεν είχε εφευρεθεί καν το όνομά τους…

Στις χιλιετίες πριν από την εμφάνιση του Χριστού υπήρχε πολιτισμικός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου, αλλά αφορούσε τους Ελληνες της Ιωνίας και τους Ελληνες στις απέναντι όχθες του Αιγαίου. Ο Ομηρος δεν διάβαζε «Χουριέτ»…

Προπαγάνδα στις ΗΠΑ

Η εντύπωση του «αρχαιότατου» πολιτισμικού διαλόγου, τουλάχιστον, φαίνεται να προκλήθηκε (ή να διοχετεύτηκε) στη Σουζάν Φλάουερ, συντάκτρια της αμερικανικής εφημερίδας «Νιου Γιορκ Τάιμς», η οποία έγραψε προχθές άρθρο σχετικά με το γεγονός, που είχε τίτλο: «Αρχαίοι σύνδεσμοι φέρνουν μια σύγχρονη επαναπροσέγγιση». Η Ελλάδα, δηλαδή, επαναπροσεγγίζει την Τουρκία, αφού ανατρέχει στους αρχαίους δεσμούς με τη γειτονική χώρα. Στους γνωρίζοντες ο τίτλος προκαλεί θυμηδία, αλλά οι υπόλοιποι μπορεί και να πείθονται. Στο άρθρο επισημαίνεται: «Η έκθεση παρουσιάζει αρχαιότητες από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, στις οποίες περιλαμβάνονται αρχαία ειδώλια, όπλα, σκεύη μαγειρικής και κοσμήματα. Η διαδικασία της συγκέντρωσης των αντικειμένων από τις δύο χώρες, όπως λένε οι επιμελητές της έκθεσης, βοήθησε τους ερευνητές να φωτίσουν περαιτέρω την υπόθεση της ανταλλαγής αγαθών και ιδεών μεταξύ των πολιτισμών (που έχουν ηλικία 5 χιλιετιών) της Δυτικής Ανατολίας και των ελληνικών νησιών που είναι γνωστά ως Κυκλάδες. […] Είναι μια περιοχή όπου εξακολουθούν να υφίστανται πολιτικές και εδαφικές διαφορές – πολλά νησιά του Αιγαίου έχουν και ελληνικό και τουρκικό όνομα».

Με σχετικά έξυπνο τρόπο, χωρίς να γράψει ευθέως ψέματα, η συντάκτρια αφήνει να εννοηθεί ότι οι εδαφικές διαφορές (τις οποίες επικαλείται, μονομερώς, η Τουρκία) μπορούν να γεφυρωθούν αν ανατρέξουμε στο «κοινό» παρελθόν μας.

«Κοινό παρελθόν»

Η δρ Ναζάν Ολτσέρ είναι επιμελήτρια της έκθεσης και διευθύντρια του μουσείου Σαμπαντζί και σε δηλώσεις της, εμμέσως πλην σαφώς, παρουσίασε τον ιωνικό και τον αιγαιακό πολιτισμό επηρεασμένο από τους… Τούρκους. Τη λέξη «Τούρκοι» δεν τη χρησιμοποιεί, αλλά την αφήνει να εννοηθεί μέσω της φράσης «επηρεάστηκαν από πολιτισμούς που προήλθαν από τη Μεσοποταμία και τελικά έφτασαν στα νησιά».

Η στάση της γίνεται ακόμα πιο προκλητική, όταν δηλώνει ότι «θέλουμε αυτό να γίνει ένα γεγονός με το οποίο θα υπερνικήσουμε τις προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και θα αποτελέσει μια αιτία για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια μας γι’ αυτό το παρελθόν»! Συνεπώς, αν Ελληνες και Τούρκοι μοιραζόμαστε υπερηφάνεια για το παρελθόν, θα μοιραστούμε και το ίδιο το παρελθόν. Δυστυχώς, η κοινή λογική επιβάλλει στους Ελληνες να μη νιώθουν υπερηφάνεια για το παρελθόν των Τούρκων, οι οποίοι ειδικεύτηκαν στην υποδούλωση των λαών της Ανατολίας, στο πλιάτσικο και στις γενοκτονίες.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι, αν αναζητήσει κάποιος στο Διαδίκτυο τα βιβλία της κ. Ολτσέρ, το πρώτο που θα βρει θα είναι ένα που έχει γράψει από κοινού με άλλους επιστήμονες και τιτλοφορείται: «Τούρκοι: Ενα ταξίδι χιλίων ετών 600-1600». Ενώ η ίδια αναγνωρίζει ότι οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στον χάρτη των εθνών το 600 μ.Χ., επιδιώκει να αποκτήσουν εξ αδιαιρέτου δικαιώματα στην πολυχιλιετή ιστορία της ελληνικής Μικράς Ασίας και του ελληνικού αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού!

Σφραγίδα Γερουλάνου

Ο Ελληνας επιμελητής της έκθεσης είναι ο κ. ο Νικόλαος Σταμπολίδης, διευθυντής του μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης (Γουλανδρή), το οποίο φέρει την ευθύνη αυτής της συνδιοργάνωσης. Ο κ. Σταμπολίδης δήλωσε ότι «η έκθεση ενισχύει την κατανόηση ενός μακρινού παρελθόντος, που ίσως επηρεάζει ακόμα τον σύγχρονο κόσμο μας». Στα εγκαίνια που έγιναν στις 23 Μαΐου 2011 ο τόνος της επισημότητας, από την ελληνική πλευρά, δόθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Παύλο Γερουλάνο. Η τουρκική πλευρά εκπροσωπήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Ερτουγρούλ Γκιουνάι.

Η έκθεση αυτή αποτελεί την πρώτη επίσημη σύμπραξη ελληνικών και τουρκικών μουσείων, μια ενέργεια ενταγμένη στο πνεύμα της «σύμπραξης», της «προσέγγισης» και της «κατανόησης» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Bravo Yorgos!

Παναγιώτης Λιάκος

http://www.dimokratianews.gr/content/1507/%CE%BF-%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CE%B6%CE%B5-%C2%AB%CF%87%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%AD%CF%84%C2%BB

«Εργαζόμαστε για τη “Μακεδονία”»

 

O Εργατικός βουλευτής Perth της Δυτικής Αυστραλίας και σκιώδης πολιτειακός υπουργός Πολιτισμού και Τεχνών. Χωροταξίας, Πολυπολιτισμού και Ιθαγένειας John Hyde

29 Jul 2011

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Σύμφωνα με τηλεγράφημα του «MIA» («Μακεδονικού» Πρακτορείου Ειδήσεων»), ο Εργατικός βουλευτής Perth της Δυτικής Αυστραλίας και σκιώδης πολιτειακός υπουργός Πολιτισμού και Τεχνών. Χωροταξίας, Πολυπολιτισμού και Ιθαγένειας John Hyde, ο οποίος επισκέφθηκε την ΠΓΔΜ, διαβεβαίωσε κυβερνητικά στελέχη της κυβέρνησης των Σκοπίων, ότι οι υποστηρικτές της «Μακεδονίας» στην Αυστραλία, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος, εργάζονται για την αναγνώρισή της  με το συνταγματικό της όνομα.

Μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής και απερχόμενο ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι, δήλωσε: «Στην Αυστραλία υπάρχουν σθεναροί υποστηρικτές της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας”. Εργαζόμαστε με στόχο να προωθήσουμε την αναγνώριση της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” υπό το συνταγματικό όνομα. Ερχόμαστε με στόχο να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις της Δυτικής Αυστραλίας και της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας”. Η Δυτική Αυστραλία αυτή τη στιγμή αποτελεί οικονομική δύναμη στην Αυστραλία. Την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται στη “Μακεδονία” συνάδελφος από το Εργατικό Κόμμα».
Από την πλευρά του, ο κ. Μιλόσοσκι, μετά το πέρας της συνάντησής του με τον κ. Χάιντ, τόνισε ότι η συχνή συνεργασία μεταξύ των Κοινοβουλίων της Αυστραλίας και της ΠΓΔΜ είναι προς όφελος μιας μεγαλύτερης πολιτικής συνεργασίας: «Το ενδιαφέρον της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” για αύξηση της πολιτικής επικοινωνίας με την φιλική Αυστραλία είναι έντονο. Εκεί έχουμε μια σημαντική “μακεδονική” κοινότητα, η οποία στην Αυστραλία, και ιδιαίτερα στην Περθ και στη Δυτική Αυστραλία, συνεισφέρει σημαντικά στην πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ζωή και ανάπτυξη αυτής της χώρας. Θεωρούμε ότι προτεραιότητα θα πρέπει να αποτελούν οι εμπορικές συναλλαγές, η πολιτική συνεργασία και οπωσδήποτε η συνεργασία σε πολυμερές επίπεδο. Έχουμε εξαιρετική συνεργασία στο πλαίσιο του ΟΗΕ, ενώ οι Αυστραλιανοί και οι “Μακεδόνες” στρατιώτες συνεισφέρουν από κοινού στην αποστολή ISAF στο Αφγανιστάν. Η προσέγγιση “Μακεδονίας”-Αυστραλίας σε πολιτικό επίπεδο καθώς και η προσωπική προσέγγιση με τους βουλευτές μας από την Αυστραλία μπορεί να βελτιώσει την αυστραλιανή πολιτική όσον αφορά ζητήματα εθνικού ενδιαφέροντος και προβολής της “μακεδονικής” εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας παγκοσμίως αλλά και στην ίδια την Αυστραλία» δήλωσε ο κ. Μιλόσοσκι, ευχαριστώντας τον κ. Χάιντ τόσο για τις δικές του προσπάθειες όσο και για τις προσπάθειες του κόμματός του για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων της ΠΓΔΜ.

Η δήλωση του κ. Hyde φιλοξενείται και στον ιστότοπο της βουλής της ΠΓΔΜ, όπου ο Αυστραλός βουλευτής συναντήθηκε με τον πρόεδρο του σώματος παρουσία του βουλευτή MiIorad Dodevski, υπευθύνου για την Αυστραλία, και του επίτιμου προξένου της ΠΓΔΜ στην Αυστραλία.

 “We are here to strengthen the connections between Western Australia and Macedonia” At the moment Western Australia is one of the Australia’s strongest economic region. We are making efforts to acknowledge the Republic of Macedonia under its constitutional name” φέρεται να διαβεβαίωσε τους συνομιλητές του.
Υπενθυμίζεται, ότι η Αυστραλία αρνείται από το 1994 να αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό όνομά της, παρά τις πιέσεις που δέχθηκαν και δέχονται οι κυβερνήσεις της χώρας.

Η πρώην Εργατική Κυβέρνηση Κίτινγκ υιοθέτησε το 1994 το περιγραφικό FYROM (Former Yugoslav Republic of Macedonia), που προβλέπει η σχετική απόφαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η απόφαση του 1994 εξακολουθεί να ισχύει και την επαναβεβαίωσε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα ο Αυστραλός υπουργός Εξωτερικών Κέβιν Ραντ.

Την ίδια διαβεβαίωση απέσπασαν από την πολιτική ηγεσία της Αυστραλίας και τα μέλη του το Εθνικού Συμβουλίου κατά τις συναντήσεις τους στην Καμπέρα.
Ο «Νέος Κόσμος» επικοινώνησε με το γραφείο του κ. Hyde και ζήτησε εξηγήσεις. Μέχρι την ώρα που πηγαίναμε στο τυπογραφείο, δεν είχαμε λάβει καμία απάντηση.
Εν τω μεταξύ, το Εθνικό Συμβούλιο Δυτικής Αυστραλίας με επιστολή του προς τον κ. Hyde, υπενθυμίζει στον Εργατικό πολιτικό την επίσημη πολιτική της Αυστραλίας στο επίμαχο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, επισημαίνει «το άτοπο» των δηλώσεών του και ζητά «την ανασκευή» των δηλώσεων, εάν αυτές αποδόθηκαν σωστά στα δημοσιεύματα των ΜΜΕ της ΠΓΔΜ και στην ανακοίνωση της βουλής των Σκοπίων.

http://neoskosmos.com/news/el/node/15769

Alexander The great . Olympias – hurt christina Aguilera

Alexander The great . Olympias – hurt christina Aguilera

httpv://www.youtube.com/watch?v=5yrsnuuxKUg&feature=related

FROM : http://www.youtube.com/user/sion14i

Μεγαλέξανδρος στο Λούβρο με 600 αρχαιότητες

 

Το Μουσείο διαφημίζει από τώρα τη μεγάλη έκθεση, που θα εγκαινιαστεί στις 13 Οκτωβρίου

28/07/2011

Γιγάντιες φωτογραφικές πινακίδες έχουν αναρτηθεί από την περασμένη εβδομάδα στην πρόσοψη του Λούβρου προαναγγέλλοντας την μεγάλη έκθεση για την Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο, που πρόκειται να εγκαινιασθεί σε τρεις μήνες από τώρα, στις 13 Οκτωβρίου. Περισσότερα από 600 αρχαία έργα τέχνης από την Ελλάδα κυρίως αλλά και από τις συλλογές του Λούβρου θα παρουσιασθούν στην έκθεση για την οποία συνεργάζονται έλληνες και γάλλοι επιστήμονες με στόχο να συστήσουν στο γαλλικό και το διεθνές κοινό του μεγαλύτερου μουσείου του κόσμου τον αρχαιολογικό πλούτο του ελληνικού Βορρά. Μία κληρονομιά της Ευρώπης εν πολλοίς άγνωστη ακόμη, αφού οι σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Μακεδονία είναι προϊόν μόλις των τελευταίων 30 χρόνων.

Στην κεντρική αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Λούβρου, σε 1.100 τ. μ. δηλαδή, οι προετοιμασίες έχουν αρχίσει για την ανάπτυξη της έκθεσης, η οποία με τίτλο «Αρχαία Μακεδονία: Στο βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου» θα αφηγηθεί την πορεία της Μακεδονίας ανά τους αιώνες, σε εννέα θεματικές ενότητες. Η αρχή γίνεται από τους Μυκηναϊκούς χρόνους και φθάνει ως την Υστερη αρχαιότητα. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά θα εκτεθούν αρχαιότητες, που υπάρχουν στις συλλογές του Λούβρου από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο από τις εκστρατείες του Στρατού της Ανατολής (Armιe d’ Orient).

Ο κατάλογος της έκθεσης _ πάνω από 800 σελίδες_ έχει ήδη γραφτεί εξάλλου, με τη συμμετοχή 70 επιστημόνων, Ελλήνων και Γάλλων και βρίσκεται στο τελικό στάδιο εκτύπωσης. Και στην Ελλάδα κατασκευάζονται τα ειδικά κιβώτια με τα οποία θα ταξιδέψουν με ασφάλεια οι πολύτιμοι θησαυροί για το Παρίσι. Ταυτόχρονα, και καθ΄ όλη τη διάρκεια της έκθεσης που θα είναι ανοικτή ως 16 Ιανουαρίου 2012 οργανώνεται σειρά παράλληλων εκδηλώσεων με εκπαιδευτικά προγράμματα, διαλέξεις για το κοινό, προβολή ταινιών με θέμα τη Μακεδονία και ένα μεγάλο διεθνές επιστημονικό συνέδριο (2-4 Δεκεμβρίου), που θα εστιάσουν το ενδιαφέρον του κοινού στη Βόρεια Ελλάδα.

Να σημειωθεί μάλιστα ότι ως αντίδωρο γι΄ αυτή την έκθεση, το Λούβρο θα δανείσει το 2012 στη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στα 5 Μουσεία της πόλης, κορυφαία αριστουργήματα των συλλογών του.

 http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=413082&h1=true